ကြ်န္မသည္ဒီေန႕လဲအဝတ္အစားအသစ္တစ္ခုကုိဝတ္ဆင္ရၿပန္သည္။ကြ်န္မတြင္
မ်ားၿပားလွစြာေသာအဝတ္အစားမ်ားႏွင္႕ဒီဇိုင္းမ်ိဳးစံုကုိေန႕စဥ္ထည္လဲဝတ္ရသည္။
ကြ်န္မ၏ဆံပင္သည္တခါတရံတြင္ေကာက္ေကြးေနေသာ္လည္းတခါတရံတြင္ေၿဖာင္႕
စင္းလွေပသည္။ကြ်န္မကုိလူတိုင္းကလည္ၿပန္ေငးၾကည္႕ရသည္။ကြ်န္မ၏မ်က္ႏွာ
သည္အလြန္႕အလြန္လွပေခ်ာေမာေပသည္။အသားအေရသည္လည္းဝင္းမြတ္ႏု
ဖတ္ေနေပသည္။ကြ်န္မ၏မ်က္ႏွာသည္အစဥ္အၿမဲၿပံဴးေနေသာအသြင္ရွိသည္။လူ
တိုင္းကကြ်န္မကုိအားက်ေသာအၾကည္႕မ်ားၿဖင္႕သာၾကည္႕ၾကသည္။ကြ်န္မသည္
ေန႕တဓူဝလွပေက်ာ႕ရွင္းေအာင္ေနရသည္။ကြ်န္မ၌ဘာမွေထြေထြထူးထူးလုပ္စရာ
မ်ားမရွိလွေပ။ကြ်န္မတြင္ကုိယ္ပိုင္လုပ္ပိုင္ခြင္႕မ်ားလည္းမရွိေခ်။အဝတ္အစားမ်ား
သည္လည္းကြ်န္မ၏အၾကိဳက္မ်ားမဟုတ္ေခ်။သူတို႕ဝတ္ေပးေသာအဝတ္မ်ားကုိ
သာကြ်န္မဝတ္ခြင္႕ရွိသည္။ကြ်န္မ၌ၿငင္းပယ္ခြင္႕ႏွင္႕ေတာင္းဆိုခြင္႕မ်ားကုိမပိုင္ဆိုင္
ေခ်။ကြ်န္မသည္သူတို႕ထံမွလည္းရုန္းထြက္ခြင္႕မရွိေခ်။လူတရပ္စာေထာင္႕တေန
ရာသည္ကြ်န္မ၏ကုိယ္ပိုင္ကမၻာၿဖစ္သည္။တခါတရံတြင္ကြ်န္မ၏သူငယ္ခ်င္းႏွင္႕
ကြ်န္မအတူေနရေသာ္လည္းတခါတရံတြင္ကြ်န္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ကုိခြဲထားၿပန္
သည္။ကြ်န္မ၏ဘဝသည္အက်ဥ္းက်ေနသည္ႏွင္႕ပင္တူေပသည္။ကြ်န္မ၏ဘဝ
ကုိကြ်န္မအေတာ္ပင္ၿငီးေငြ႕မုန္းတီးမိသည္။ကြ်န္မကုိအားက်ေနေသာသူမ်ားကုိ
ကြ်န္မ၏အၿဖစ္မွန္မ်ားကုိေၿပာၿပခ်င္ေပသည္။အစပထမတြင္ကြ်န္မကုိယ္႕ကုိ
ကုိယ္အလွမာန္ဝင္႕ေနမိသည္။တစထက္တစမေၿပာင္းလဲၿခင္းမ်ားႏွင္႕ပံုေသကား
ခ်ပ္မ်ားကိုကြ်န္မမုန္းတီးလာသည္။မြန္းက်ပ္ပိတ္ေလွာင္ၿခင္မ်ားႏွင္႕အသက္ရႈမဝ
ၿခင္းမ်ားကုိၿငင္းပါယ္ရင္းႏွင္႕ပိုင္ဆိုင္လာသည္။ကြ်န္မသည္သာမန္အဝတ္အစား
တစံုေလာက္ကုိသာၿပင္းၿပင္းၿပၿပေတာင္႕တလာသည္။ကြ်န္မ၏စိတ္ကူးတြင္သူတ
ကာလိုလြတ္လပ္ခြင္႕မ်ိဳးကုိတပ္မက္လာသည္။ကြ်န္မ၏အဖိုးတန္အဝတ္အစားမ်ား
ႏွင္႕အၿပင္အဆင္မ်ားသည္ကြ်န္မကုိေလာင္ၿမိႈက္မႈေတြသာေပးစြမ္းေနသည္။ထိုအရာ
မ်ားထဲမွရုန္းထြက္ႏို္င္ဖို႕နည္းလမ္းမ်ားကုိေန႕စဥ္ႏွင္႕အမွ်ကြ်န္မရွာေဖြေနသည္။
ကြ်န္မၾကိဳးစားမႈမ်ားသည္ဒီဘဝတြင္မၿဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႕လူတကာဟားတိုက္ေၿပာပါ
ေစဦးေတာ႕ကြ်န္မေနာက္မဆုတ္ပါ။ဒီတညေတာ႕ကြ်န္မလူေတြတေယာက္မွမ
ရွိေတာ႕ခ်ိန္မီးမွိန္မွိန္မ်ားလင္းေနခ်ိန္တြင္…..ကြ်န္မ၏ကုိယ္ကုိကြ်န္မယိမ္းထိုးၿပီး
လွဲခ်ေၾကမြေစပါမည္။

ေနာင္ေနာင္ဘဝဆက္တိုင္း၌ဘယ္ေသာအခါမွအရုပ္မဘဝမေရာက္ရပါေစနဲ႔။

အမရာ