အပိုင္း ၃ မွ အဆက္..

ေနာက္ဆံုးႏွစ္ စာေမးပဲြႀကီး

တတိယႏွစ္ အဂၤလိပ္စာ အေ၀းသင္ အနီးကပ္ ဆယ္ရက္ သင္တန္းေတြ တတ္ႀကရပါၿပီ။

မိုးကေတာ့ သူ ့စကားအတုိင္း စဥ္းစားလ်က္ အခ်ိန္ဆဲြ ထားပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ သူ က အခ်ိန္ဆဲြေလ ။ တီေကာင္ကို ဆားနဲ ့တို ့သလုိ ေနမထိထုိင္မသာၿဖစ္ေလပါပဲ

ဒါေပမယ့္ . သူ ့ဆီမွ အိမ္က သေဘာတူထားတဲ့ လူ မရွိဘူး ဟု ဆုိသၿဖင့္ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ တစ္ဦးတည္ ယွဥ္ၿပိဳင္လ်က္ပါ။

ေနာက္ဆံုး မုိးက ေၿပာပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြကို စာေမးပဲြ ၿပီးမွ စဥ္းစားၿပီး အေၿဖေပးပါရေစဆုိ လုိ ့သေဘာတူလုိက္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ရဲ ့ေနာက္ဆံုးႏွစ္ စာေမးပဲြ ႀကီးကေတာ့ စ ပါၿပီ ။

ႀ့ကားလုိက္ရတဲ့သတင္းအရ စာေမးပဲြကို ပထမႏွစ္ စာေမးပဲြ ေၿဖခဲ့ဘူးတဲ့ အထက္တနး္ေက်ာင္းမွာပဲ က်င္းပ မည္ဟု ဆုိပါသည္။

ဟာ..လုပ္ခ် လုိက္ၿပန္ၿပီ။ ေကာင္းကြာ.. တစ္ေန ့ကုိ ငါးရာေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ကုန္အံုးမွာပဲ။

ဒီ တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့အားလံုး ဟာ ရင္းႏွီးၿပီးသား ေနရာေဟာင္းတစ္ခုလုိ ပင္ အပူအပင္ ကင္းမဲ့စြာ ရွိေနပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ထုိအထက္တန္းေက်ာင္းကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ယခင္တုန္းက ယုိင္နဲ ့နဲ ့၀င္းထရံမ်ားက အုတ္သား မ်ားၿဖင့္ အခုိင္အခံ့ ။

အိုေဟာင္းေနေသာ ေက်ာင္းႀကီး၏ ေက်ာင္ေဆာင္မ်ားကလည္း သစ္လြင္ေတာက္ပ လ်က္ရွိသည္ ။

သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေၿပာသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ပထမႏွစ္ အဂၤလိပ္စာ ေက်ာင္းသားမ်ား ၏ ေကာင္းမွူ ့ဟု ဆုိသည္။

နားလည္ လုိက္ပါၿပီ ။ ကြ်န္ေတာ္တု ိ့စာေမးပြဲ ေၿဖစဥ္ က ေန ့စဥ္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကို ငါးရာ က်ပ္ႏွုန္ူး .နားလည္မွဴ ့ ေႀကး ဟူ၍ ေကာက္ခံသြားေသာာ ေငြ မ်ား သည္ ေက်ာင္းႀကီး ၏ မြမ္းမံမွူ ့စရိတ္ ၿဖစ္သြား ေခ်ၿပိ ။

ေက်ာင္း၀င္းနံရံတြင္ . ပထမႏွစ္ အဂၤလိပ္စာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား မ်ား ေကာင္းမွူ ့ဟု ကမၼည္း မတပ္ထားရံု တမယ္ ပင္။
သာ ဓု . သာ ဓု သာ ဓု…. ေကာင္းေလစြ ပါတ ကား ။။

ယခုလည္း တတိယႏွစ္ စာေမးပဲြ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆိုင္ ဒီ ေက်ာင္းေလး မွာပဲ က်င္းပအံုးမည္ ။

စာေမးပဲြ ခန္းေစာင့္ ဆရာမ မ်ားကို မ်က္မွန္းတန္းမိ ေနပါၿပီ ။ မေၿဖခင္ကပင္ ေအာင္ေတာ့မည့္ စာေမးပဲြကို ေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုးသည္ လြယ္ကုူစြာၿဖင့္ ကူ ယူ ေၿဖဆုိလုိ္က္ႀကပါသည္။

ယခင္ကလုိ မုိက္ကရုိ စကၠဴေလးမ်ားကိုပင္ အားမကိုးေတာ့ပဲ ၿပဌာန္း စာအုပ္ (ဖတ္စာအုပ္) မ်ာကို ေပါင္ေပၚတင္ႀကည့္ကာေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာပင္ အိေၿႏၶ ရစြာ ေၿဖဆုိေနႀကပါသည္။
ေက်ာင္းသားတုိ ့၏ ပံုစံမွာ စာေမးပဲြ ေၿဖေနသည္ႏွင့္မတူ ပဲ က်မ္းၿပဳဆရာႀကီးမ်ားက အေထာက္အထား က်မ္းမ်ားကို ကိုးကာၿပဳစု ေနႀကသည္ႏွင့္ ပို၍အလား သ႑န္ တူပါသည္။

စာေမးပဲြ ေၿဖဆို ၿပီးခ်ိန္တြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေက်ာင္းသားမ်ားက အလိုက္သိတတ္စြာၿဖင့္ ငါးရာက်ပ္ ကို မ . စ ႀကရပါသည္။

အေႀကာင္းမသိေသာ အခ်ိဳ ့ဆရာမ ငယ္ေလးမ်ားက ေႀကာက္ သၿဖင့္မယူ ရဲ ႀကပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ကလည္း ေသခ်ာရွင္းၿပ ၿပီး အတင္းေပးလုိက္ႀကပါသည္။
အခ်ိဳ ့စာေမးပဲြ ခန္းမ်ားတြင္ သက္ဆုိင္ရာ အခန္းေစာင့္ ဆရာမမ်ားက ေက်ာင္းႀကီးမြမ္းမံရန္ ဟု အေႀကာင္းၿပကာ ပြင့္လင္းစြာ ေၿပာၿပီး ေပၚတင္ ေတာင္းႀကပါသည္။

ၼဤသုိ ့ၿဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့၏ ေနာက္ဆံုးႏွစ္အဂၤလိပ္စာ အေ၀းသင္ စာေမးပဲြသည္ စာ တစ္လံုးမွ် ပင္ တတ္ရန္ပင္ မလုိ ပဲ ။ စာ ကူး တတ္ရံုးမွ်ၿဖင့္ ေအာင္ၿမင္စြာ ေၿဖဆုိႏုိင္ႀကပါသည္။

အံ့ဘြယ္ ဘနန္း ရွိလုိက္ေလၿခင္း ။

သူငယ္တန္းမွ ဆယ္တန္း အထိ စာေမးပဲြ ေဟာ့.. ဆုိလုိက္လွ်င္ အပတ္တကုပ္ ႀကဳိးစားခဲ့ရ သည္ ။

ယခုလို စာကူးတတ္ရံုၿဖင့္ ေအာင္ၿမင္ခဲ့ေသာ စာေမးပဲြ ဟူ၍ အလ်င္း မရွိပါတကား။

ယေန ့လူငယ္ . ေနာင္ ၀ယ္ လူႀကီး ဆုိသည့္ စကား အတုိင္းသာဆုိလွ်င္ .

ဤ သို ့ႀကည့္ကူးၿပီး ဘဲြ ့ရ ေအာင္ၿမင္သြားႀကေသာ လူငယ္မ်ား ေနာင္တခ်ိန္တြင္ . ကြ်န္ေတာ္ တုိ ့တုိင္းၿပည္ရဲ ့အနာဂတ္ကို ပံုေဖာ္ႀကမည္ ဆုိလွ်င္ .

 

အေပ်ာ္ဆံုး ေန ့တေန ့

စာေမးပဲြ ေနာက္ဆံုးေန ့တြင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ ့သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ က အိမ္သို ့တန္းမၿပန္ေသးပဲ သာေကတရွိ တုိင္းရင္းသား ေက်းရြာ

သို ့့၀င္ေရာက္လည္ပတ္ႀကပါသည္။

ပတ္၀န္းက်င္သည္ လည္း လြန္စြာသာယာေနပါသည္။ ေက်းဌက္ကေလးမ်ားက လည္း ေအာ္ၿမည္ တြန္က်ဴးေနႀကသည္။ ပန္းကေလးမ်ားက လည္း အစီအရီ ပြင့္ဖူးေနႀကသည္။ ထုိစဥ္ သစ္ပင္ေပၚမွ ရွဥ့္ ကေလးမ်ားကလည္း ဟိုသစ္ကိုင္းမွ သည္သစ္ကုိင္ ဆီသို ့လူးလာကူးေၿပးေနႀကသည္။

ယခုလုိ သာယာေသာ ညေနခင္းသည္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအတြက္မ်ား တန္ခိုးရွင္ တစ္ဦး ဦးက ရည္ရြယ္ဖန္ဆင္းထားသလုိ ပင္

ထံုးစံအတုိင္းပင္ . အလုိက္သိေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား က ေရွာင္ေပးသၿဖင့္ မုိးႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္ဦးတည္းသာ စကားေၿပာရင္ လမး္ေလွ်ာက္္လာႀကပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ အခြင့္အေရး ရလွ်င္ ရသလုိ ပင္။ ေပၚလာသည့္အခြင့္အေရးတုိ ့ကို လက္မလြတ္စတမ္း အသံုးခ် လုိက္သည္။

မုိး ေရ.. ကုိယ္ေတာင္းထားတဲ့ အေၿဖေလး ေနာ္။

မိုးက မခုိ ့တရုိ ့ေလးၿပံဳးေနသည္။ ရီေ၀ေ၀ ႀကည့္ရင္း ႏွူတ္ဆိတ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ တၿဖည္းၿဖည္းႏွင့္ စိတ္မရွည္ႏုိ္င္ေတာ့ေပ။

သုိ ့ေသာ္ . ယခုခ်ိန္သည္ သူ ၿပဳသမွ် ႏု ရမည့္ဘ၀ ။ ကိုယ္ကေတာ့ ရင္တေမာေမာၿဖင့္ သူ ့ႏွူတ္ဖ်ား မွ ပြင့္အာ ထြက္လာမည့္ စကားသံကို ေမွ်ာ္တလင့္လင့္။

အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းလွေသာ အပင္ႀကီးတပင္ ၏ ေအာက္သို ့အေရာက္တြင္ ဟိုဒီ ေၿပးလႊားေနေသာ ရွဥ့္ကေလးမ်ား ၊ ေတးသံက်ဴးရင့္ေနေသာ ဌက္ ကေလးမ်ား ကိုႀကည့္ကာ ပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္ကို ကိုင္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္ ကို စကားတခြန္း ဆုိလို္က္သည္။

လၿပည့္ကို တစ္ခု ေမးမယ္ေနာ္။
လၿပည့္.. ဌက္ ကေလး ေတြကိုခ်စ္လား ။

ကြ်န္ေတာ္သည့္ ခ်စ္သူ ထံမွ မထင္မွတ္ထားေသာ ေမးခြန္းကို ႀကားလို္က္ရသည့္အတြက္ အံ့အားသင့္ မိပါသည္။

သုိ ့ေသာ္ . အေမး ရွိလွ်င္ေတာ့ အေၿဖရွိရမည္။ ထုိ ့ေႀကာင့္ စိ္တ္မပါ တပါႏွင္ ့ၿပန္ေၿပာလိုက္ရသည္။

ဟင္အင့္ ..ကြ်န္ေတာ္ ဌက္ မခ်စ္ တတ္ဘူး..ကြ်န္ေတာ္က..ေႀကာင္ပဲ ခ်စ္တာ.။

ကဲပါ..တိရစၦာန္ေတြက အေရးမႀကီးပါဘူး။ လူ ကိုလဲ သနားပါအံုး..အေၿဖေတာင္းထားတာ ႀကာလွၿပီ ။ ဟို လုိ ဒီလို နဲ ့အၿမဲ တမး္ အဲလုိပဲ။

ေၿပာရင္း ကဲြ်ၿမီးတုိလာသည္။ ဒါကို မယ္မင္းႀကီးမ က . တခစ္ခစ္ရယ္ ရင္း . သေဘာက်ေနၿပန္ပါတယ္။

မုိး သည္ သစ္ပင္ႀကီးကို အတန္ႀကာေအာင္ စုိက္ႀကည့္ရင္း ေၿပာေလသည္။ သစ္ကုိင္းေပၚရွိ ရွဥ့္ကေလးတစ္ေကာင္က သစ္ခ်သီး အပုပ္တစ္လုံုးကို ေဆာ့ကစားေနသည္။

မုိးက စကားတစ္ခြန္းကို ဆုိေလသည္။

ကြ်န္မ ကေတာ့ ရွဥ့္ ကို ခ်စ္တယ္ .

ေအာ္.. ဟုတ္ကဲ့.. ခ်စ္ေပါ့.ေကာင္းပါတယ္။ ရွဥ့္ေလးေတြ ၊ ဌက္ေလးေတြ ခ်စ္ဖုိ ့ေကာင္းပါတယ္။

ကဲကြာ..မုိးကလည္း တိရစ ၦာန္ေတြ ပဲ ခ်စ္ေနတာပဲ။ လူကိုလည္းသနားပါအံုး ။ ေတာင္းထားတဲ ့အေၿဖလည္း ေ၀့လည္ေႀကာင္ပတ္နဲ ့မလုပ္ပါနဲ ့ကြာ။ ေပးပါေတာ့ေနာ္။ ဒီမွာ တကယ္ရူးေတာ့မယ္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ . ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လုိ တဆာဆာေအာ္ေတာင္းေနမိသည္။

လြန္စြာ မွလည္း စိတ္တုိလာေပၿပီ ။ သူ ့မ်က္လံုး၊ သူ ့ေလသံ ။ သူ ့ဟန္ပန္ အမူအရာေတြက ကြ်န္ေတာ့္ ကို ခ်စ္ေနမွန္းေတာ့ရိပ္မိသလုိလိုရွိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္.. တရား၀င္ ႏွူတ္ၿဖင့္ ဖြင့္ေၿပာၿခင္းကို အမွန္တကယ္ပင္ အလုိရွိလွပါသည္။

ဒါကိုပဲ . သိသိႀကီးႏွင့္ မူ ႏုိင္ရက္ေလၿခင္း ။

သူ က ေၿပာၿပန္သည္။ ကဲပါ လၿပည့္ရယ္. ထြက္လာတာလည္း ႀကာၿပီ ။ ၿပန္ႀကရေအာင္ေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ေစာင့္ေန ေရာ ့မယ္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ . လြန္စြာ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့သြားသလုိပင္ ခံစားလုိက္ရသည္။ လွပေသာ စိတ္ကူရင္ခုန္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲတြင္ ခ်စ္သူ ထံမွ အေၿဖကို ဧကန္မုခ် ရလိမ့္မယ္ ဟု ေတြးထင္ထားေသာ္ၿငားလည္း . တကယ့္လက္ေတြ ့တြင္မူ . အဓိပၸာယ္ မရွိလွေသာ အေမးအေၿဖမ်ားၿဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ ကာ ၿပီးဆုံးခဲ့ရေလၿပီ။

ထုိ ့ေႀကာင့္ . ရင္ထဲတြင္ ႀကိမ္မီးအံုးသလုိ ပင္ လြန္စြာမွပင္ ပူေလာင္လ်က္ရွိသည္။ အာေခါင္တုိ ့သည္လည္း ေၿခာက္ကပ္ လ်က္ရွိသည္။

ပါးစပ္မွလည္း မည္သည့္စကားကို ေၿပာရမည္မွန္း ပင္ မသိေတာ့ေခ်။

မုိးကေတာ့ . ထုိင္ရာမွ ထက . သြားဖုိ ့ဟန္ၿပင္ ေခ်ၿပီ။

ကြ်န္ေတာ္သည္ . ဆက္ခနဲ ဆုိသလိုပင္ ၊ မုိး၏ လက္ကို ဖမ္းဆဲြလုိက္သည္။ လြန္စြာ အားေကာင္းေသာ ၿဗဳတ္ တူ နဲ ့ဖမး္ဆဲြခံ လုိက္သည့္အလား မုိးသည္ မ်က္လံုးကေလး ၿပဴးကာ အံ့ႀသမင္သက္ လ်က္ ၊ ေႀကာက္ လန္ ့လ်က္ရွိသည္။

ကြ်န္ေတာ့္ကို ေႀကာင္ ႀကည့္ေနေသာ မုိး အား . ကြ်န္ေတာ္သည္ . ကတုန္ကယင္ ႏွင့္ပင္ အေၿဖကို တဆာဆာေတာင္းေနမိသည္။

မုိးကြာ.ကိုယ့္ကို အဲသလုိ မလုပ္နဲ ့ကြာ။။ကုိယ္ေတာင္းထားတဲ့ အေၿဖေလးေတာ့..ေၿပာခဲ့ပါကြာ..ေၿပာခဲ့ကြာ မရဘူးကြာ။

ယခုခ်ိန္တြင္ေတာ့ လူပမာ အမဲေၿခာက္ေတာင္းသလုိပင္ ၿဖစ္ေခ်ၿပီ။

သည္ေတာ့မွ ။ မုိးက . သူ ့ထံုးစံအတုိင္း မ်က္ႏွာကို မထံုတတ္ေသး ပံုစံလုပ္ကာ ။

လၿပည့္ရယ္။။ နင္ကေလ . တခါတေလ အရမ္း အ တာပဲ သိလား။။

နင္ လုိ ခ်င္တဲ့အေၿဖ ဘယ္ႏွစ္ခါ ေပးရမွာတုန္း ။ ဒါေလးေတာင္ မသိဘူး…သိပ္တံုးတာပဲ ေနာ္။။

မုိးက ခ်စ္ႏွူတ္ခမး္ေလးကို စူ ကာ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ တတြတ္တြတ္ေၿပာေနပံုမ်ား လြန္စြာ ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းလုိက္ေလၿခင္း။

ဒါနဲ ့ေနပါအံုး . သူ ေၿပာသြားတဲ့စကားထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကို အေၿဖ ေပးၿပီး ၿပီတဲ့..ဘယ္ စကားမ်ားတံုး..ဘယ္ တခြန္းလဲ.

ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်စ္ပါတယ္ လုိ ့… ကြ်န္ေတာ္ လံုး၀ ပင္ မႀကားမိတာ အမွန္ပါ။

ဒီေတာ့ . ပို ၿပီး စိ္တ္တုိရၿပန္ပါတယ္။ မုိးေနာ္.. အဲသလုိ မလိမ့္တပတ္ မလုပ္နဲ ့..ဘယ္မွာ အေၿဖေပး ရေသးလုိ ့တုန္း ။ စိတ္တကယ္ တုိ လာၿပီေနာ္။

သူ ့ပခံုးႏွစ္ဘက္ကို ကုိင္ကာ တကုိယ္လံုး ခါရမး္ ပစ္လုိက္မိသည္။ သူကေတာ့ မပြင့္တပြင့္ၿပံဳး ရင္း ရယ္ ေနသည္။ မုိး ပံုစံသည္ ေက်ာင္းဆရာမႀကီး က စာမရေသာ တပည့္ေလး တစ္ဦးကို စာစစ္ေနသည့္ပံုႏွယ္။

လၿပည့္..လၿပည့္…ေအာ္..လၿပည့္ရယ္။။ ေသခ်ာလည္း စဥ္းစားပါအံုး ကြယ္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ သူ ေၿပာခဲ့ေသာ စကား လံုးမ်ားကို တမုတ္ဟုတ္ခ်င္း ၿပန္လည္ကာ စဥ္းစားေလသည္။ ဒီ ဥယ်ာဥ္ ႀကီးထဲသို ့ႏွစ္ဦးသား၀င္ေရာက္လာသည္။ မုိးက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးသည္။

တိရစၦာန္ မ်ားအေႀကာင္းသာ။။ ထုိ ့ေနာက္ သူ ေနာက္ဆံုး ေၿပာသြားေသာ စကား..

ကြ်န္မ ကေတာ့ ရွဥ့္ … ရွဥ့္…. အုိး ဟုိး.

ကြ်န္ေတာ္သည္ မ်က္လံုးထဲတြင္ အလင္းေရာင္ ကို လ်စ္ခနဲ ၿမင္လုိက္ရသလို ပင္ ခ်က္ခ်င္းပင္ႏွူတ္ခမ္းမွ .

ဟုတ္ၿပီ..ဟုတ္ၿပီ… ဟု ေယာင္ယမ္းကာ ၊ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ မိေလသည္။

ရင္ထဲတြင္လည္း မေဖာ္ၿပႏုိ္င္ေလာက္ေအာင္ ပင္ အမွန္ပင္ ၀မ္းသာမိေလသည္။ က်ယ္ေလာင္လွေသာ ကြ်န္ေတာ့္အသံေႀကာင့္ . သစ္ကိုင္းေပၚမွ ဌက္ကလးမ်ားကလည္ . ထ ၿပန္သြားေလၿပီ။ ရွဥ့္ကေလးမ်ားကလည္း သစ္ေခါင္းထဲသို ့ လစ္ကနဲ ၀င္ေၿပးပုနး္ႀကသည္။

ေလေၿပကေလးမ်ားကလည္း ပန္းကေလးမ်ားကို ညင္သာစြာ ပုတ္ခတ္ေဆာ့ကစားသြားႀကၿပီးေနာက္ ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္သူ ၏ ဆံႏြယ္ေလးမ်ားဆီသို ့တဖန္ လာေရာက္ လွူပ္ယမး္ ေဆာ့ကစားသြားႀကသည္။

ညေနခ်ိန္ ပုဇြန္ဆီေရာင္ ေနၿခည္မ်ားကလည္း ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့ အသစ္စက္စက္ ခ်စ္သူေလးမ်က္ႏွာၿပင္၀ယ္ ၀င္းပ စြာ ခ.ယ ေနႀကသည္။

ထုိစဥ္ မုိး ၏ မူပုိင္ အမွတ္လကၡဏာ ၿဖစ္သည့္. ပါးခ်ိဳင့္ကေလးကို ထင္ေပၚစြာၿပံဳးၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ေငး ႀကည့္ေနပံုေလးသည္ ကြ်န္ေတာ့္တသက္ တြင္ ဘယ္လုိ မွ မေမ့ႏုိင္မည့္ ၿမင္ကြင္း . ႏွလံုးသားထဲ၏ အနက္ရွုိငး္ဆံုးေနရာတြင္ တသက္လံုး ကမၼည္းတင္ထားမည့္ ကမၻာေက်ာ္သည့္ အၿပံဳဟု ဆုိလွ်င္ လြန္မည္ မထင္ေပ။

ေဟး……မုိးက..ကြ်န္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ တဲ့ေဟာ့..ေဟးးးးးး

ကြ်န္ေတာ္သည္ လိုခ်င္တာရသည့္ ကေလးငယ္တဦးပမာ ၀မ္းသာ လြန္းသၿဖင့္. က်ယ္ေလာင္စြာ ဟစ္ေႀကြးေလေတာ့သည္။

ထုိသုိ ့. ၀မး္သာႀကည္ႏူးေနသည့္အခ်ိန္တြင္ . ေဘးနားမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း ၀ုိင္းအံုလာသၿဖင့္ . မေႀကၿငာရပဲႏွင့္ ေမာင္းခတ္ၿပီးသားၿဖစ္ေလသည္။

ကြ်န္ေတာ္၏ အိမ္အၿပန္လမ္းသည္ လြန္စြာလွပပါသည္။

ကားေပၚတြင္ ခ်စ္သူ အသစ္စက္စက္၏ ေလးဖ၀ါးႏုႏုေလးကို ကိုင္ရင္း ၿဖင့္ ရင္ထဲတြင္ တသိမ့္သိမ့္ၿဖစ္ကာ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ရပါေတာ့သည္။

ခ်စ္သူရဲ႕ လက္တစ္ဘက္ကို ဆုပ္ကိုင္ခြင့္ရၿခင္းသည္ ကမၻာ တစ္ၿခမး္ကို သိမ္းပုိက္ႏုိင္ၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။

ေအာ္..ယခုေတာ့လည္း လၿပည့္တစ္ေယာက္ ပညာစံုေတာ့.ႀကင္ယာပါ စံုေလေခ်ၿပီ။

စာေမးပဲြလည္း ၿပီးေရာ စုတ္ေရာ လာဘ္ ေရာ၀င္သည္ ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးပဲ ၿဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ အေ၀းသင္စာေမးပဲြၿပီးသည့္ေန ့တြင္ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိ္င္ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ရေလသည္။

အခ်စ္ စာမ်က္ႏွာ

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ စာတင္ရေလာက္ေအာင္ အလြန္ခ်စ္ႀကပါသည္။

မုိးက..ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမာင္ ဟူေသာ နာမ္စားကို ပင္ ေၿပာင္းလဲ ေခၚေ၀ၚ သံုးစဲြ ေလၿပီ ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ခါတုိင္းထက္ပင္ မုိး ကို ပိုမို ၍ ဂရုစုိက္ပါသည္။ အရာရာတြင္ မိုးကိုသာ ဦးစားေပးပါသည္။

ယခင္က ေႀကးအုိး စားသည့္အခါ ၀က္သား ေႀကးအိုးကိုသာ စားေလ့ရွိေသာ္လည္ ယခုအခါတြင္ မုိးႏွင့္ အတူစားတုိငး္ ႀကက္သားေႀကးအုိးကို ပင္ မွာယူစားေသာက္ေတာ့သည္။

ယခင္က လက္ဖက္ရည္ မေသာက္တတ္ေသာ္လည္း ယခု အခါ မုိး ေသာက္ေလ့ရွိသည့္ ေပ့ါဆိမ့္ကိုပင္ လွ်ာေပၚ၀ယ္ စဲြေလာက္ေအာင္ ေသာက္မိေနေပၿပီ။

 

ထုိ ့ၿပင္ ကြ်န္ေတာ္သည္ အခ်စ္ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ စိတ္ကူးယဥ္ကာ မုိးကို လက္ေဆာင္တစ္မ်ိဳးေပးထားပါသည္။

ထုိ လက္ေဆာင္သည္ မုိး အတြက္ လြန္စြာ အသံုး၀င္ေသာ ပစၥည္းမ်ားၿဖစ္သည္။

 

နံနက္မုိးလင္း သည္ႏွင့္ မုိးသည္ ကြ်န္ေတာ္ ေပးထားေသာ သြားပြတ္တံၿဖင့္ သြားတုိက္ရပါသည္။ ၿပီးေနာက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါမွ အစ နံနက္စာ သံုးေဆာင္သည့္ ေကာ္ဖီ ခြက္ အထိ ကြ်န္ေတာ့္ အေငြ ့အသက္မ်ားၿဖင့္သာ လြမ္းၿခံဳထားပါသည္။
 

 

ည အိပ္ရာ ၀င္လွ်င္ လည္း ကြ်န္ေတာ္ ၏ ကုိယ္ပြား အၿဖစ္ ဖန္တီးထားေသာ . POLAR BEAR ၀က္၀ံ အေမြးပြ ရုပ္ႀကီးကို ဖက္ကာ အိပ္စက္အနားယူေစပါသည္။
 

မုိးသည္ ႏွင္းဆီပန္းေလးမ်ားကို ၿမတ္ႏုိးတတ္သည္။ စံပယ္ပန္းကို မူ ႏွစ္သက္သည္။ သစၥာ ပန္းကို တန္ဖိုးထားသည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ မုိး က စိတ္ေကာက္တတ္သည့္အခါတိုင္း ရဲရဲနီေသာ ႏွင္းဆီပန္း ငံု ေလးမ်ား ကို လက္ေဆာင္ေပးတတ္သည္။ အဆုိပါ ႏွင္းဆီပန္းမ်ား ဖူးပြင့္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ မုိးတစ္ေယာက္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ကာ ကြ်န္ေတာ့္အား စိတ္ဆုိးေၿပေလေတာ့သည္။

မုိးက သနပ္ခါး ေလးမ်ားကို ပါးႏွစ္ဘက္တြင္ သပ္ရပ္လွပစြာလိမ္းသည့္ေန ့တုိငး္ ကြ်န္ေတာ္က စံပယ္ပန္းေလးမ်ားကုိ သူ ့ေခါင္းတြင္ ယုယ စြာ ပန္ဆင္ေပးရေလသည္။

ႏွစ္ဦးသား ေရႊတိဂံု ဘုရားကိုသြားသည့္အခါတုိင္း ေအာင္သေၿပ ႏွင့္ သစၥာပန္းကို မ၀ယ္ မၿဖစ္၀ယ္ရသည္။ ႏွစ္ဦးသား ဘုရားကိုအာရံုၿပဳရင္း ခ်စ္သူႏွစ္ဦး သစၥာၿပဳဆုေတာင္းသည္ ။ ဆြတ္ဆြတ္ၿဖဴေသာ သစၥာပန္းခုိင္ေလးမ်ားကို ကုိင္ကာ သစၥာၿပဳသည့္ မိုး စိတ္ကူးကို ကြ်န္ေတာ္သည္ လြန္စြာကဗ်ာဆန္သည္ ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။

ရည္းစား မၿဖစ္ခင္ကတည္းက သူ၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မွ တဆင့္ မိုး၏ စိတ္အေၿခအေနကို ေမးၿမန္းေလ့လာခဲ့ဖူးသည္။

မုိးသည္ တစံုတခုကို စိ္တ္အလိုမက် စိတ္ဆုိးေနလွ်င္ . ႏွူတ္ခမ္းနီ . အနီေရာင္ရင့္ရင့္ကို ခပ္ထူထူႀကီး ဆုိးတတ္သည္။ မည္သူႏွင့္မွ်လည္း စကားမေၿပာေတာ့ပဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနတတ္သည္။

 

ေရခဲမုန္ ့ႏွင္ ့ေခ်ာကလက္တုိ ့ကို လြတ္ ႀကိဳက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္က က်န္းမာေရး အေႀကာင္းၿပကာ ပိတ္ပင္လွ်င္ ႏွူတ္ခမး္ေလး စူကာ မေက်မနပ္ၿပန္ေၿပာေလ့ ရွိသည္။
 

စိတ္ေကာက္လြယ္ေသာ္လည္း စိတ္ဆုိးခဲသည္။ ထုို ့ၿပင္ ရည္မွန္းခ်က္ ႀကီးေသာ မိန္းကေလး တစ္ဦးၿဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့မုိး

မုိး ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳက္တတ္သည့္ အားကစားဂ်ာနယ္ (Eleven Journal) မ်ားကို နံနက္ေစာေစာထ က ၀ယ္ထားတတ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ယာမွ ႏုိးလွ်ွင္ ဖုန္းဆက္ ကာ . မန္ယူ မွ ဘယ္သူက ဂုိးသြင္းလုိ္က္ေႀကာင္း ၊ ရီးရဲယ္မွ ဘယ္အသင္းကို နုိင္သြားေႀကာင္း ဖုန္းဆက္ အစီရင္ခံေလသည္။ မိန္းမသားတန္မဲ ့.ကြ်န္ေတာ္ ၀ါသနာ ပါေသာ ေဘာလံုးကို သူကလည္း ကြ်န္ေတာ့္အႀကဳိက္လုိက္ကာ ၀ါသနာ တူ ညွိေလေတာ့သည္။

 

ကြ်န္ေတာ္ ၀တ္ေလ့ရွိေသာ တီရွပ္ မ်ား ၊ စြပ္က်ယ္ အက်ီ ၤ မ်ား ၏ ဗယ္ဘက္ ရင္အံု ေနရာ တြင္ မိုး ဟူေသာ နာမည္ေလးကို ေရးထုိး ေပးေလ့ရွိသည္။
 

 

ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ဓာတ္က်ေနခိ်န္ အလုပ္အကုိင္ အဆင္မေၿပ တုိ္ငး္ ကြ်န္ေတာ့္ လက္ကေလးကို ဖြဖြေလး ကိုင္ကာ အားေပးတတ္သည္။ ကြ်န္ေတာ့္ အေပၚ နားလည္မွူ ့အၿပည့္ရွိသည္ ဟု ခံစားမိပါသည္။

 

မိုးသည္ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အခ်စ္ဦးလည္း မည္ပါ၏ ။ အခ်စ္ဆံုး လည္း မည္ပါ၏ ။

ဤေလာက တြင္ မုိး ထက္ ပုိမုိ ၍ ခ်စ္ရမည့္သူ မရွိႏုိင္ေတာ့ ေပ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ႏွစ္ေယက္ ၏ ခ်စ္သူ ဘ၀သည္ မုိးမၿမင္ေလမၿမင္ ခ်စ္ႀကရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ့ပါသည္။

 

ဆက္ရန္ .

တခါတုန္းက တကၠသိုလ္မွာ…အပိုင္း ၅ . (ဇာတ္သိမ္းပုိင္း) တြင္ ဆက္လက္ အားေပးေတာ္မူႀကပါခင္ဗ်ာ

ေမာင္လၿပည့္ (တကၠသိုလ္ ဆယ္ရက္)

 

ဤ ပုိစ့္ကို www.roadtoarabian.blogspot.com တြင္ အၿပည့္အစံု ရွူရန္