ခ်စ္သူ႔စိတ္မွာ၊
လိပ္ျပာလိုအၿမဲ၊
အရိပ္ပမာခိုတဲြလို႔၊
ႏွစ္ကိုယ္မခဲြ ေနလိုခ်င္လဲ၊
ေမၿငိဳျငင္မွာစိုးတာမို႔၊
ပန္းကိုခ်ိဳးလို႔ အပန္ခက္၊
အပင္ထက္မွာသာ ယဥ္။

သူ ့ဘဝအေမာေတြ ေျပပါေစေတာ့ရယ္လို႔၊
အႏုအရြအေျပာေတြ ေခြ်ကာေျဖေလ်ာ့မိမွ၊
သမုဒယသေဘာေတြ ေဝလာေလေတာ့၊
ေထြဗ်ာေပြေပါ့ ကိုယ့္စိတ္အလ်ဥ္၊
အရိပ္ထင္ကာ သူရိွၿမဲ။ ‎

ခက္ေခ်ၿပီေလ .. ‎
ရတက္ေပြသီ အိပ္မရဘဲ၊
စိတ္ကအၿမဲ သူ႔ထံမွာ၊
အခုျပန္ကာ ေျပးေတြ႔ခ်င္လဲ၊
ေဝးတေျမ့ခင္ သူ႔ဘဝနံေဘးမွာ၊
အယုအယေတး သီခြင့္မရိွသူမို႔၊
မခိ်ရင္ပူလို႔ တမ္းတကာ၊
ႏြမ္းလ်စြာ ဒီဘဝအေဆြးေတြနဲ႔
အလွမ္းကကြာ မညီမွ်ေဝးေလေပါ့၊
သီသမွ်ေတး အလြမ္းကဗ်ာရွည္ၿပီ၊
ညီမေလး ခရမ္းျပာေရ ….‎
ႏြမ္းကာေၾကကဲြ။ ။