ေႏြပန္းခီ် ေျခရာဖဲြ႔လို႔၊
ေလေပြသီ ေဝကာလွည့္ခိ်န္၊
ေျဖရာမဲ့ အေဝးကိုရြယ္၊
ေဝဒနာဖဲြ႔ေတးဆိုမယ္။

ႏႈတ္အေျပာခ်ိဳ တမ္းေဝးျပန္တဲ့၊
ဥၾသပ်ိဳလြမ္းေတးသံက
ႏြမ္းေဆြးဟန္ အေရာက္လာမယ့္၊
ပိေတာက္ဝါ အေျပးလာခဲ့ခိ်န္ေပါ့၊
တစ္ေယာက္သာ ေတးကဗ်ာဖဲြ႔ပါလို႔၊
အေတြးမွာႏြဲ႔သီလာသူေရ … ၊
အေဆြးကမၻာနဲ႔ခီ်ကာရယ္၊
ေဝးကြာခဲ့တယ္။

စဥ္အၿမဲမကြာ၊
ရင္ထဲမွာ သူသာရိွပါလို႔၊
ျပင္သည္းညႇာ ပူပါဘိေလရဲ့၊
လူတကာမသိ ဖြင့္မေျပာသာေတာ့၊
တင့္ေမာစြာေနေလေတာ့ကြယ္၊
ေမေက်ာ့ငယ္ေထြး။

မလွမ္းသာ၊
ခရမ္းျပာဝိုင္တစ္ခြက္ကိုျဖင့္၊
အႏြမ္းဗ်ာဆိုင္လက္နဲ႔၊
မကိုင္ရက္လို႔ ထြက္ခြါဖယ္ကာ၊
သက္လ်ာရယ္ မတမ္းသာဘူး၊
စက္ရာဝယ္ အႏြမ္းျဖာလို႔၊
လြမ္းကဗ်ာသီရေဆြးေပါ့၊
ခရမ္းျပာညီမေလးရယ္ ….‎
ဒီဘဝေဝး။ ။
ခရမ္းျပာဝုိင္ (၄) ကို ေလးခ်ိဳးအျဖစ္နဲ႔ ျပန္ေရးၾကည့္တာပါ ….