လဟာ
ဗြက္အိုင္ထဲ ေျခဆင္းထိုင္ေနတဲ့
ျမိဳ႕ျပေနာက္ခံ ပန္းခ်ီကားနဲ႔
သူ႔ေက်ာလံုရံုေလးေကြးထားတယ္ …
နီယြန္ဟာ
ငါတို႔ ျမင္ေနၾက ညမဟုတ္ဘူး လစ္လီ …
ေရဒီယိုမွာ
ဥၾသသံေတြ  အရင္ထက္ ပိုခမ္းသြားတယ္ …
ထုတ္လႊင့္ေနက် အစီအစဥ္ေတြ
မႏွစ္ကထက္ ပိုေခါင္လာတယ္ …
ဖရီကြန္ဆီအရ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ျခင္းမွာ
ဒႆမေတြ မ်ားလာတယ္ …
ျပတ္ေရြ႕ျခင္းေတြ ပက္ၾကားအက္သြားတဲ့အထိ
ေႏြဦးကို ငါစူးစိုက္ေနမိတယ္…
ပိုေနတဲ့လမ္းေတြ ျပန္ေခါက္ထားလိုက္ရေအာင္
ရာသီတစ္ခုစာ ငါတို႔ ျပတ္က်န္ခဲ့ျပီ လစ္လီ …
ပတ္၀န္းက်င္မွာ
သာမိုမီတာ ေပ်ာက္ေနတယ္ …
ထိုင္းမိႈင္းမႈကို ဘာနဲ႔တိုင္းတာမလဲ
ကပ္ဆူးစေတြ
အေရးတယူ စိမ့္၀င္လာတဲ့အထိ
ငါအေရးေပၚဆန္ေနမိတယ္ …
တစ္ရြက္ႏွစ္ရြက္လွန္ေလွာပစ္လိုက္ရံုနဲ႔
ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုဟာ ေငးစရာကုန္ျပီ
ၾကားႏိုင္သေလာက္ပဲ ငါတို႔ ရင္ခုန္လိုက္ၾကတာ ေကာင္းမယ္ လစ္လီ …
တိုကင္နံပါတ္ဟာ
အလွည့္က်ထျမည္တယ္ …
၀ွက္ထားတဲ့ သံပတ္ၾကိဳးမွာ
ျဖစ္စဥ္နဲ႔လိုအင္ကို ေရာ့တိေရာ့ရဲတြဲလိုက္တယ္ …
အမွတ္စဥ္ေရတဲ့ေနရာမွာ
ငါတို႔ေလာသြားတယ္ …
သန္းေခါင္ကို  ပ်ိဳးႀကဲတာ
ငါတို႔ေစာသြားတယ္ …
အရုဏ္ဟာ
ငါတို႔လိုခ်င္တာထက္ ပိုလင္းသြားေရာ့မယ္ … လစ္လီ ။ ။

သက္ေထြး
ဇန္န၀ါရီ ၂၈ ၂၀၁၁ ေန႔လည္ ၂း၀၃