မုိးစက္ကေလးေတြ

ေၾကြတဲ့ညတညမွာ

ခ်စ္သူအတြက္

အိမ္မက္ကေလးေတြစီထားတယ္ ။

ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ေနတဲ့အလြမ္းကေလးေတြက

အတိတ္ဆုိတဲ့

ဖန္ခြက္နံေဘးမွာအစီအရီတင္ထားသလုိ

ခ်စ္သူရဲ့အျပဳံးေတြကုိ

ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္မွာ ျဖန္႔က်က္ထားခဲ့တယ္

အတူတူထုိင္ေနခဲ့ဖူးတဲ့

အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ကေလးမွာ

ဟုိးအရင္တုန္းကလုိ

စုံတြဲေလးေတြ ေရြ႔လ်ားေနဆဲပဲ

တစ္ခုခုလုိအပ္ေနပါတယ္

ျပန္မလာေတာ့တဲ့ ေန႔ရက္ေတြကုိထင္ပါရဲ့

အိပ္ေတာ့လုိ႔ေျပာေပမယ့္

ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ည

ဘာေၾကာင့္ဆုိတာမသိရုိးအမွန္ပါ

ခဏခဏျပန္ျပန္မက္ခဲ့ေပမယ့္

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အိမ္မက္ဆုိးတစ္ခုမဟုတ္ခဲ့ပါ

တခ်က္ခ်က္ျမည္ေနတဲ့နာရီေလးက

ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေျပာပါတယ္

မင္းနဲ႔သူရဲ့ၾကားက ကြာျခားမႈအခ်ိန္ကာလေလးက

မင္းတုိ႔ကုိပုိ၍ေ၀းေစခဲ့တာလားတဲ့

မဟုတ္တာကြာ

အခ်ိန္မတူ ေရေျမျခားေပမယ့္

နီးေနတဲ့ရင္ခုန္သံက

ဟုိအရင္ကလုိ႔လတ္ဆတ္ေနဆဲပါလုိ႔

သီအုိရီထဲကအမွန္တရားကုိ

လက္ေတြ႔သရုပ္ေဖာ္မျပနုိင္ခဲ့ပါ

လက္ေတြ႔သေဘာတရားမ်ားကုိလည္း

သီအုိရီတစ္ခုအျဖစ္မတည္ေဆာက္ျပနုိ္င္ခဲ့

ဒါဟာကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ညံ့ဖ်င္းမႈပါပဲ

အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြျဖစ္ေစဖုိ႔

ကံတရားေတြကုိ ဘုရားသခင္ကကၽြန္ေတာ့္ကုိ

လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္ထင္ပါတယ္ ။

မေတြးေတာ့ဘူးလုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္မွပဲ

သူမကုိပုိသတိရမိတယ္ ။

လူ႔ဓေလ့စရုိက္ဘာသာကုိ

မသင္ၾကားေပးလုိက္တဲ့

ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိအျပစ္တင္ပါတယ္ ။

လူမႈေရးညံ့ဖ်င္းတဲ့ ငါျဖစ္ခဲ့သလား ?

ဘယ္နွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့အမွားေတြ

ငါဘယ္ေလာက္က်ဴးလြန္ခဲ့ပါသလဲ ?

ဒါဆုိ ဘယ္နွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့

အမွန္တရားကုိလက္ဆုပ္လက္ကုိင္ျပခ်င္ပါတယ္ ။

ဘာမွမရွိတဲ့အရာကုိ တပ္မက္စြာဆုပ္ကုိင္ထားမိတယ္ ။

ခ်စ္သူသိပါရဲ့လား ?

ဒါဟာ ဘာမွမရွိတဲ့

စြဲလမ္းစြာဆုပ္ကုိင္ထားျမဲျဖစ္တဲ့

ငါရွင္းျပခ်င္တဲ့ ခံစားမႈထုေခ်လႊာပါပဲ ။