ရွန္ပိန္အရက္ကို ပုလင္းလဲ တစ္ဝက္ခ်န္ထားရမွာ
ဟဲမင္းေဝး သိပ္မုန္း ဆုိပဲ။
မုိးကလည္း ေစြလုိက္တာေနာ္
အိတ္ကပ္ထဲ တစ္စက္မွ ေရမဝင္ဘူး
စတိုင္က်က်ဂိုက္ေပးစရာဆိုလို႔ကလည္း
သြားၾကားထဲ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ထိုးၿပီး
လမ္းေလွ်ာက္ၿပတာကလြဲလို႔ ဘာမွမရွိ။
မရယ္ရတဲ့ၿပက္လံုးဟာ ရယ္စရာအေကာင္းဆံုးပဲ။

လင္းတေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ
ပလတ္စတစ္ ေကာက္သူေတြေပၚလာတာ
ေက်းဇူးတင္စရာပါပဲ။

ရာသီဥတုကလည္း အၿမဲတမ္းတုန္တုန္ခ်ိခ်ိရယ္
သဂၤဇာ ဆရာေတာ္အမိန္႔ရွိသလိုပ
ေညာင္တုန္းက ေမာင္အုန္းလို
တရားထူးနဲ႔ အဖ်ားရွဴး သြားတတ္တယ္။

ႏိုဘယ္ဆုရတာနဲ႔ မီးကြင္းထဲကၽြမ္းထိုးၿပတာ
မတူဘူးေပါ့ေလ
ကၽြႏု္ပ္သည္ကား
မပိုင္ဆုိင္ဖူးေသးတဲ့ သရဖူကို
ကာကြယ္ေနသူ ၿဖစ္ေခ်၏။ ။

ပိုင္စိုးေ၀
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္း
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၀၁