(၁) အဲဒီေန႕က…လူ မိုက္၏အေမွာင္ ကမၻာ ၌
     မီးအိမ္ငယ္တစ္လုံး ေပ်ာက္ ဆုံးသြား ခဲ့ပါသည္
     ေမွာ္ဆရာ…ကေသာၾကိဳးျဖင့္တီးခတ္ ေသာ ေစာင္း ကဲ့ သို႕
     ခ်စ္သူ၏ ပုံျပင္ရွည္တို႕သည္လည္း
     မိုးကိုႏႈတ္ဆက္….ေၾကြပ်က္ခဲ့ၾကေလ၏   ။

(၂) လမ္းေတြ႕သူမ်ား…..သူမအားအေၾကာင္းၾကားေစလိုပါသည္
      ေက်ာင္းေတာ္၏ခုံျပာတန္း တစ္ခုကို အမွီျပဳ
      ေခါင္းေလာင္းသံတို႕တစ္ခုျပီးတစ္ခု
      ကုကၠဳိတို႕လည္း….တစ္ရာသီမွ တစ္ ရာသီ ေ၀ဖူး
      ငါ ေစာင့္ ေမွ်ာ္..ခဲ့ ဘူး ပါ သည္…။
 
    သို႕ေသာ္…
     ၾကယ္စင္လင္းလက္၊ ညတို႕လည္း..ငါ့ကိုႏႈတ္ ဆက္
     မိုးေသာက္ ေသာ္လည္း…အိပ္ မက္ ကေရာက္ မလာ ေတာ့ ပါ
     လဲက်သူကူေဖးမ…မည္သူျပဳခဲ့ၾက မည္နည္း….။

(၃)တစ္လမ္း တည္းသြား ၍  ကြာလွမ္းသူ
     ငါ တို႕အား …. ဘယ္တရား က
      ျခားနားခဲ့ပါ သနည္း
     ခ်စ္သူ ငို ေသာ မ်က္ ရည္ စတြင္
    အတၱ အား ငါ ေတြ႕လိုက္ရေလ၏

(၄) ထိုသို႕ျဖင့္  
      ေဘးခ်င္းယွဥ္ ကပ္…ရင္ ဘတ္ အား ဓါး ျဖင့္
      စိုက္ လို သူ….
    သူမႏွင့္ အတူ ယွဥ္ တြဲေလွ်ာက္ရန္ မလို ေတာ့ ပါ
    မတိုက္လို ေသာ စစ္ ပြဲ အား…
    ငါ အရႈံး ထားခဲ့ ပါ မည္။

 (၅) ဓါးခုတ္ ရာ လက္ ၀င္လွ်ိဳ၍
      ငါ့အား… လူ အ… ဟု ေခၚပါေစ
      အရွင္ သခင္ အလွထား…
      ႏွလုံးသားအား ငါထားခဲ့ပါ မည္
      လယ္ထြန္ တတ္ ေသာႏြားလည္း…ေန၀င္ ခ်ိန္ ၏
      ဓါး သံကို ေၾကာက္ ရႊံ႕ သကဲ့ သို႕
     သင့္ အားငါ ..ေၾကာက္ရႊံ႕ ရို ေသ ပါ မည္
 
(၆) ျပဇာတ္ကားျပီးဆုံးခဲ့ေလ ျပီ
     လူရႊင္ ေတာ္ ၏ မ်က္ ရည္စတို႕ ျဖင့္
     လူတို႕ရယ္ေမာၾကပါ ေစ
     ခ်စ္သူ၏ ေရႊအိပ္မက္ လည္း
     သက္တန္႕ လႊာ ၇ ထပ္ မွာ….
     လက္ သထက္ လက္ပါေစ
 
  ငါ သည္…..ျပဇာတ္ အား မ်က္ ရည္ ျဖင့္
     ေဖ်ာ္ေျဖ ခဲ့ပါ မည္  ။
   
  အသဲ ကြဲ ဖူးသူတို႕လည္း….ႏွလုံးသားပက္ ေၾကာင္းမွာ
     ေမတၱာ ပန္း တို႕ ပြင့္ျဖိဳး
      အလွ က်က္ သေရ တိုး သည္ ထက္ တိုးႏိုင္ ၾကပါေစ

ငါ သည္…..ျပဇာတ္ အား မ်က္ ရည္ ျဖင့္
     ေဖ်ာ္ေျဖ ခဲ့ပါ မည္  ။
   
  ေအာင္ ႏိုင္ သူ တို႕ လည္း….ရာဇ၀င္ ေခတ္ ေခတ္ အဆက္ ဆက္…
     အတၱဓါး ကို ကိုင္ စြဲ.. လူ တို႕ အား…အသည္း ခဲ့ႏိုင္ ၾကပါ ေစ

ငါ့ ဆု ေတာင္း ျဖင့္.. ငါ မက ေသာ ျပဇာတ္ အား အဆုံးသတ္ ပါ မည္
ထို သို႕ ျဖင့္… ျပ ဇာတ္ ကို ကား လိပ္ ခ်…..
    ငါ ႏႈတ္ ဆက္ ခဲ့ပါ မည္….။