ဗလာနတိၱနဲ႔ပါ
အစတံုးကေတာ႔
အခ်စ္ဆုိတဲ႔ အရာ
မခုံမင္ေသး
ေကာင္မေလးရယ္
အရယ္အၿပံဳးေတြနဲ႔
ဆံႏြယ္ေတြေလမွာပ်ံဝဲ
ငါ႔ရဲ႕အသည္းမွာ
စြဲလမ္းေစခဲ႔တယ္။

သဒၵါေတြမမွန္ခင္
စာေတြရင္မွာသီလွ်က္
ေရးေနခဲ႔တဲ႔ ဒီကဗ်ာေတြ
လမ္းဆံုမွာ ဦးတည္ခ်က္မဲ႔ေနသလုိ
ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႔
မင္းဆီမေရာက္ႏုိင္ခဲ႔ဘူး။

ဒါဟာငါ႔အျပစ္ပါ
စိုးရိမ္ေၾကာင္႔ၾကမူေတြ
ရင္မွာစီလုိ႔ စစ္မထြက္ခင္မွ်ားကုန္
ခ်စ္ရသူကို တုန္တုန္လွဳပ္လုိ႔
ေရွ႕မဆက္ႏုိင္ခဲ႔ဘူး
ေလးလံတဲ႔ ငါ႔ေျခလက္ေတြ
ေအးစက္ ထံုအေနတဲ႔
ငါ႔ဦးေႏွာက္ေတြ
ငါ႔ႏွလံုးသား မလွဳံေဆာ္ႏုိင္ခဲ႔ဘူး
ငါမေတာ္လွန္ႏုိင္ခဲ႔ဘူး
ငါအသံုးမက်ခဲ႔ဘူး။

တကယ္လုိ႔မ်ား
ဒီသီခ်င္းအတုိင္း
“ငါသာတန္ခုိးရွိရင္
ခုဘဝမွာေတာင္းဆုတစ္ခုတည္း
အခြင္႔အေရးတစ္ခုထဲ
ေနာက္ထပ္ရခ်င္တယ္”
ျဖစ္ႏုိင္ခဲ႔ရင္ေတာ႔ျဖင္႔
ငါဆုေတာင္းပါတယ္
မင္းနဲ႔ျပန္ဆံုခ်င္တယ္။