ေျခရာဖ်က္သြား ခ်န္ရစ္ထားေသာ

ရင္ခြင္မဲ့သား ငရဲသားေလး

ေလာကဓံေဘး ဆို႔နစ္ေတြးကာ

ကိုယ္ခ်င္းစာလွ်င္ သနားခ်င္မိ

မိဘေသြးသား ပံုေဆာင္ထားလည္း
 
ေလာကရင္ခြင္ အနိ႒ာျမင္

ေက်ာင္းဆိုမသိ အိမ္ယာမရွိ

စားမႈမဖူ ေဘးမဲ့လူလို

စြန္႔ပစ္ေဖာ္ထား မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္

မိဘစိတ္ထား မဲ့သူမ်ားတို႔ ………

စီးပြားေၾကာင္းျပ ေငြတစ္ခုရ

ေနမႈလွလွ စားမႈ၀၀

ရွာေဖြႏိုင္ေရး စြန္႔စားေပးဆပ္

အေ၀းရပ္တြင္ လုပ္ကိုင္စုေဆာင္း
 
ဘ၀ေက်ာင္းေသာ္ ေရႊျမန္မာမ်ား

သိကၡာထားပါ အိုးအိမ္ၿမိဳ႕ရြာ

တိုင္းျပည္တစ္ပါး သားမယားႏွင့္

မိဘမက်န္ မေမ့ၾကရန္

ၾကား၀င္ေတာင္းပန္ အသနားခံ

တိုက္တြန္းျပန္ေသာ္ မဆိုင္ငါ့အား

အဘိဇၥၥၥ်ာမ်ား မုန္းထားလိုလည္း

ေရးရက်ိဳးနပ္ ငါေပးဆပ္မည္

သင့္သေဘာကို မတားလိုပါ ………

ဒီမွာၾကင္သူ ဘ၀ဟူကား

တိမ္မေယာင္နက္ လြယ္မေယာင္ခက္

အပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္

အခ်စ္အတြက္ ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ

မလုပ္ရဲတဲ့ အရာမရွိ

စာနာနတၳိ ဘာသတိၱေၾကာင့္

နီးစပ္မႈစ ခ်စ္ျခင္းကပင္

Living Together ႏွစ္ပါးသြားႏွင့္

အသြင္မတူ အိမ္သူျပဳဖို႔

လူမ်ိဳးဘာသာ ကြဲလြဲပါေသာ

“ယ”၊“စ”၊“ဗ”၊“အ” ႏွင့္

လြတ္လပ္ေပ်ာ္ျမဴး အရထူးကာ

ဒီပုတ္ထဲမွာ ဒီပဲသာပဲ

ငါတစ္ေယာက္တည္း ေစာင့္စည္းေနလည္း

အပိုလို႔ပဲ ေတြးထင္ကဲ၍

ေစတနာေက်ာ္ သဒၶါေခ်ာ္ၿပီး

ၾကင္နာယိုဖိတ္ ထိန္းမဲ့စိတ္ႏွင့္

ကာယကံေျမာက္ က်ဴးလြန္ေမွာက္ေသာ္

စုတ္ေရာလာဘ္၀င္ အေတြးျမင္သင့္

ဘ၀သစ္ႏွင့္ သစၥာမပါ

ေမတၱာသာကဲ တဏွာထဲ၌

ႏွစ္ဦးသေဘာ တူယွဥ္ေမ်ာရာ

Social ျပႆနာ ရႈပ္ေထြးလာေသာ္

ျပစ္မဲ့ရင္ေသြး ေျမစာေလးအား

မိဘႏွစ္ပါး စြန္႔ပစ္ထားခဲ့

သူ႔ခမ်ာမ်ား ေလာကဓံအား

ခိုကိုးရာမဲ့ ရံႈးနိမ့္လွ်က္ႏွင့္

၀န္းက်င္လည္းဆံုး ဘ၀တုံးကာ

လူလံုးမလွ ၀ိုင္းပယ္ခံရ

အိမ္ရာမဲ့ကင္း ေခၽြးသိပ္ႏွင္း၍

၀မ္းနည္းေတြးပူ ေဖးကူသူကင္း

နိမ့္က်ျခင္းျဖင့္ စိတ္ညွိဳးႏြမ္းလ်

ေသာကရလွ်က္ လမ္းမထက္မွာ

က်င္လည္ကာပင္ ဘ၀ထိန္းေက်ာင္း

ေကာက္ရွာေတာင္း၍ ကယ္သူမဲ့ေသာ

ရင္ခြင္မဲ့သား ေရနည္းငါးေလး

ဘ၀ေပးကံ ဆိုးျပန္ေသာေၾကာင့္

မုန္းတီးစိတ္နာ စူးနစ္ကာပင္

မိဘမဲ့စခန္း ျမန္းၾကြလွမ္းဖို႔

ထိန္းသိမ္းခံရ ဤဘ၀ကား

ေမတၱာငတ္သူ လွံစိုက္တူသို႔

မ်က္ရည္ျဖဴဥ ပုလဲစု၍

တလိမ့္လိမ့္သြန္း ပါးျပင္စြန္းသည္

ေနႏိုင္လွ်က္အား ပစ္ခြါသြားေသာ

စာနာစိတ္ကင္း ယုတ္နိမ့္ျခင္းႏွင့္

ဘ၀ဖ်င္းသံု လုပ္ရက္ကုန္သည္႔

အိုဘယ့္မ်ိဳးဖ်က္ မိဘပ်က္တို႔ ………

သားေလး “ျမတ္ႏိုးသူရ” ႏွင့္ “မိဘမဲ့ကေလးမ်ားအားလံုး” အတြက္အမွတ္တရ