မင္းႏွဳတ္ခမ္းက ဖူးပြင့္မယ့္     စကားသံေမွ်ာ္ရတာလဲ
ေနလာရာ လွမ္းငင့္တဲ့   ေနၾကာပန္းပြင့္လုိပါပဲ….

မင္းကုိေစာင့္တဲ့ ငါ့ေျခေထာက္ေတြလဲ   အျမစ္အတက္ေတြထြက္
အကုိင္းလက္ေတြ ေ၀ဆာ   အပင္တခုရဲ႕ ၀ိေသသေတာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ…

မင္းအနားကုိ တုိးလာတဲ့ငါ   ေလေျပေတြက တုိးတုိးေျပာ
ငါတုိ႕ေနရာ လာခုိးတဲ့သူပါဆုိၿပီး   သူတုိ႕ခမ်ာ ငုိညည္းေနပါၿပီ…

မင္းဘက္ကေတာ့  နင္လာရင္ ငါျပန္   တစိမ္းတရံဆန္ဆန္ပဲ ေျပာမလား
ေနအထြက္နဲ႕ လအ၀င္   ခဏေလးေတာင္ မဆုံခ်င္ဘူးဆုိမွေတာ့
ငါလဲ..   ေနာက္တနည္း ႀကံရဦးမွာေပါ့…

                                                                                                            ေလလြင့္တိမ္