ကုန္စိမ္းတန္းကဗ်ာ
ကဗ်ာမွာရိုးသားပါဆိုတဲ့ေကာင္ေလး
ငါမရိုးသားတဲ့အေၾကာင္းၾကမ္းၾကမ္းေလးေျပာျပမယ္
ကုန္စိမ္းတန္းက“ေလ”နဲ.ေျပာရမယ္
ကဗ်ာမွာဆဲခြင့္မရိွဘူးလား
ေခြးေကာင္လို. ေျပာရင္ “ရသ”ေတြေလ်ာ့သြားပီလား
မိမစစ္ဖမစစ္လို.ဆဲရင္ ဂုဏ္ေတြ မရိွေတာ့ဘူးလား
“…………..း” ဆိုရင္ ေဒါသ ဘယ္နွပိႆာသင့္သြားလဲ
နင္တို.သိထားဖို.ကကဗ်ာဆရာလည္းလူပဲကြ
အျမင္မေတာ္တာရိွရင္ဆဲမွာပဲ
လိမ္ခ်င္လာရင္လိမ္မွာပဲ
ကဗ်ာထဲကစကားလံုးေတြအလုပ္က
ကိုယ့္ခံစားခ်က္အတိအက်ကို တစ္ဖက္လူရင္ထဲေရာက္ဖို.မဟုတ္ဘူးလား
မင္းက ၃၅က်ပ္သားလြမ္းေနတာကို အတိအက်မေရးတတ္ရင္
ကဗ်ာဖတ္သူမွာ ၁၅က်ပ္သားပဲရမွာေပါ့ဟ
အဲဒီေတာ့ သာသာထိုးထိုးေလး ၅၀သားေလာက္ေရးလိုက္
နင့္ကဗ်ာထဲက အရိုးအရိစကားလံုးေတြ ဖယ္မွ ၃၅က်ပ္သားက်န္မွာ
ငါကေတာ့လိမ္မွာပဲ
ငါ့ရင္ထဲက အဓိပၸါယ္ အတိအက်ကို တဖက္လူရဖို.
ငါဆဲခ်င္ဆဲမွာပဲ
မင္းတို.ပဲေတာ္ရင္ မင္းတို.ပဲတတ္ရင္ မင္းတို.ပဲကဗ်ာေရးၾက
ငါကလမ္းေဘး နံရံမွာ မွဳတ္ေဆးနဲ.စာေရးၿပီးဆဲမယ္
အဲဒါကဗ်ာလို.လည္းမေျပာပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာေရးမွအလုပ္ျဖစ္တယ္ထင္ေနလား
ကဗ်ာဆရာမလုပ္ရလည္း လမ္းေဘးထိုင္ဆဲေနလိုက္မယ္
ကမာၻ.ကဗ်ာေန.မွာ ငါကဗ်ာမေရးဘူး
စင္ေပၚတက္ပီးပြဲမင္းသားလိုမလုပ္ဘူး
ငါ့စိတ္ထဲကမပါတဲ့ကဗ်ာ
ငါဘယ္ေတာ့မွမေရးဘူး
ဒါေပမယ့္
ငါ့ကဗ်ာမွာ ငါလိမ္တာ ဘာျဖစ္လဲေဟ့ေကာင္။ ။