မင္းနဲ့ မဆံုျဖစ္ရင္ ငါေန့ရက္ေတြဟာ
ဘယ္လို ကုန္ဆံုးမယ္ဆိုတာ သိႀကားမင္း စီစဥ္ထားေပးျပီ
အခုေတာ့ မေသခ်ာ မေရရာ ေလႏွင္ရာ ေမွ်ာလြင့္မယ့္
တိမ္ေတြလို ေနမွာ ။
မင္းမရွိတဲ့ ေန့ရက္မ်ား က
အျမဲလိုလို ေျခာက္ကပ္ကပ္ ျငီးေငြ႔စရာ အျပည့္
ေန့စြဲမ်ားကို ဘယ္သို့ ဘယ္လို ကုန္ဆံုးေစမယ္
မင္းမရွိတဲ့ ၂၄နာရီ ငါ ဘယ္လိုကုန္ဆံုးေစမယ္
ငါ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ကူညီႀကပါ
၂၄ နာရီ မဆိုနဲ့ မိနစ္ အနည္းငယ္ မင္းမရွိတုန္းက
ငါ မေနတတ္ဘူးေလ ။
အေရွ႔အရပ္က ေနထြက္လာ အေနာက္အရပ္ကို ၀င္သြားတာ
ငါ ေသခ်ာျမင္လိုက္တယ္ အေရွ့ နဲ့ အေနာက္ႀကား
အကြာအေ၀းကို ေနမင္းႀကီး ဘယ္လို ျဖတ္သန္းသြားတာ
ငါ ေသခ်ာ သိလိုက္တယ္ ။
ေနမင္းႀကီးက တာ၀န္ ေက်စြာ အေနာက္ဖက္ကို ၀င္သြားတာနဲ့
လမင္းႀကီးက တာ၀န္ သိစြာ ညတာ ေဖ်ာ္ေျဖဖို့
ငါ့ကို အေဖာ္လာေခၚ လို့ ငါ လိုက္သြားတုန္း
မင္း မရွိဘူး မင္း မသိဘူးေလ
လမင္းႀကီးကို အေဖာ္လိုက္ရင္း ေနမင္းႀကီး ျဖတ္ခဲ့တဲ့
လမ္းေႀကာင္း ခရီးအကြာေ၀းကို လမင္းႀကီးေျပာျပတယ္
မင့္ း ကို ေျပာ ျပ ရင္ ယံု မလား
ဘယ္လို ယံုႏိုင္မလဲ အဲဒီတုန္းက နင္မရွိဘူးေလ။

ဒါေတြကို မင္း မသိပါဘူး မင္းမွ မရွိတာကို
ငါ ကဗ်ာေရးေနျပီ ဆိုတာလည္း နင္ မသိဘူးေလ
အစကတည္းက ငါမွ မေျပာမိတာ
” မင္း ရွိရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္ “
အတူရင္ဆိုင္ ဘ၀ကို ထုဆစ္ႀကမယ္
စိတ္ကူးရံုနဲ့ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာမိတယ္
အခုလို မင္း မရွိဘဲး မင္း မပါဘဲး မင္း မသိဘဲး
ငါ…. ျပီးပါျပီ္ အစက ဘယ္သူမွားတာလဲ
အခုတေလာ င့ါ အိပ္မက္ေတြလည္း
ေယာင္၀ါး၀ါး ေႀသာ္…………..အိပ္မက္ကလည္း
အိပ္မက္ကို သိပ္အယူအသီးမလုပ္နဲ့ေလ ။