ေဝဒနာ အမွတ္ ( ၂ ) ( လူေမာ္ၿငိမ္း )
ေမွ်ာ္လင့္ရံုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့တာပါ …
စိတ္ဆႏၵကို ကၽြန္ေတာ္မွ မပိုင္ဘဲေလ ။
အမွန္ေတြ အမွားေတြၾကားမွာ ေဝေဝဝါးဝါးျဖစ္ …
ကိုယ္ပိုင္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲပစ္ လုပ္ေနၾကတယ္ ။
မိုက္ခဲ့ ရိုင္းခဲ့သမွ်ဟာ ထင္သလို ျမင္သလို မဟုတ္ရပါဘူး ။
ဗလာ သက္သက္ ခံစားခ်က္ေတြ ( မ်က္ရည္စေတြ ) …
ကဗ်ာမပီ စာမပီတဲ့ ဘဝေတြ ( မ်က္ရည္စေတြ ) …
ကိုယ့္မာနေပၚ ကို္ယ္ျပန္လဲက်ေနရတာ
( အခုမွစတာလား ) … တစ္ခါ မကေတာ့ပါဘူး ။
အမုန္းဆိုတာ … … … ဘယ္မွာလဲ ။
အလြမ္းနဲ႔ ေနသားတက် ျဖစ္လာတဲ့အခါ
မုန္တိုင္းဝင္ေနတဲ့ ရင္ခြင္ကို ေႏြဦးလို ျပင္ဆင္တတ္လာတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ … သိပ္လည္း မခ်ီးက်ဴးၾကပါနဲ႔ ။
( ရင္နဲ႔အမွ်ပါပဲ ) … တစ္ဘဝလံုးစာမက ခံစားေနရတယ္ ။
လူေမာ္ၿငိမ္း
Wednesday , March 23 , 2011
Comment #3
သိပ္မၾကာေသးတဲ႔ကာလတစ္ခုကေပါ႔ ..ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ပီးမွားမွန္းသိတဲ႔အခါ..
အမွားဆုိတဲ႔အရာကုိက်ဳးလြန္ပီးတဲ႔အခါ ကုိယ္ကမာနေတြၾကီးေနခဲ႔တယ္ေလ.. 😀
ဒါေပမဲ႔အဲဒါကုိယ္႔အမွားတဲ႔ကြယ္.. 🙂
Comment #4
ေအာ္..ေမ႔လုိ႔..က်မနဲ႔ကုိလူေမာ္ျငိမ္းခံစားခ်က္ခ်င္းမတူေလာက္ဘူး.. က်မကအလုပ္နဲ႔ပက္သက္ပီးခံစားရတာပါ…:D
Comment #1
ကုိယ္႔မာနေပၚအၾကိမ္ၾကိမ္လဲက်…မေရႏုိင္ေတာ႔ပါဘူး….