အိပ္မက္စမ္းေခ်ာင္း၊
ျဖတ္သန္းစီးဆဲ၊ စူးရဲျဖာက်၊
ဘဝေနပူ၊ စုပ္ယူခန္းေျခာက္၊
စမ္းေရေပ်ာက္၏။

ဆံုစည္းမႈပန္းငံု၊
ထံုမည္ပြင့္ဆဲ၊ မုန္တိုင္းထဲမွာ
အလႊာေလၾကမ္း၊ ေဝွ႔ယမ္းေျခြခ်၊
ပန္းေျကြက်၏။

သမုဒယအျမစ္၊
သူ ႔မွသူ ႔ ဆိုတဲ့ “အခ်စ္”၊
ႏွစ္လၾကာ႐ွည္၊ ရာသီမ်ားစြာ၊
ဘယ္သူမွ လာမႏႈတ္၊
အလြမ္းသမုဒၵရာလဲ၊
စမ္းမဟုတ္ပါဘဲ၊
အစဥ္အၿမဲေန၊ သခင္ခြဲေပမယ့္၊
ရင္ထဲထာဝရ႐ွိေနသည္။ ။

ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)