ဟုိးေရွးေရွးတုန္းကေပါ႕ …
ဘယ္တုနး္ကလဲမေမးပါနဲ႕ …
အတိတ္ျမက္ခင္းျပင္ရဲ႕ တေနရာရာမွာေပါ႕ …
ေကာင္မေလးတေယာက္ရွိခဲ႕ဘူးတယ္ ….
အဲ႕ေကာင္မေလးကုိ
ဘုရားသခင္က အခ်စ္တုတခုနဲ႕ ဒဏ္ခတ္ခဲ႕ဖူးေလရဲ႕…..
အသည္းႏွလုံးတုတခုနဲ႕ ဖ်ားေယာင္းတတ္တဲ႕
ေကာင္ေလးတေယာက္ကုိဖန္ဆင္းျပီးေတာ႕ေပါ႕ …..
ေကာင္မေလးက ေတာ႕
သူ႕ဘ၀အိပ္မက္ေတြက လန္႕လန္႕ႏုိးတုိင္း …
ေကာင္ေလးကုိ သတိတရရွိေလရဲ႕ ….

အခ်စ္ ….
အဲ႕ဒါအခ်စ္ဟုတ္ခ်င္လဲဟုတ္မွာပါ …
 မဟုတ္ခ်င္လဲမဟုတ္ဘူးေပ့ါ…..
ဒါေပမဲ႕ အိပ္ပ်က္ခံျပီး ကဗ်ာေရးတာခ်စ္လုိ႕ဆုိရင္
… ဟုတ္တယ္ …
ေကာင္မေလးက သူကုိခ်စ္သြားခဲ႕တာပါပဲ ….
မ်က္တြင္းေတြေခ်ာင္က်လုိ႕ မ်က္လုံးေတြမုိ႕ေနတာက
ေကာင္မေလးရဲ႕ခ်စ္သက္ေသျဖစ္ေနမွာပဲ

ေကာင္မေလးက အခ်စ္တုတခုကို ဖက္တြယ္ဖူးခဲ႕တယ္ …
သူမကုိယ္တုိင္ပဲ ရက္ရက္စက္စက္ သူမႏွလုံးသားကုိ ထုိးခြဲဖူးခဲ႕တယ္ …
ေသြးေတာက္ေတာက္ယုိေနခ်ိန္မွာ သူမ ……………ငုိခဲ႕ဖူးတယ္

ေကာင္မေလးကို
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေျပာတယ္ …
လူေတြက ေျပာတယ္ …
 ေယာက်ၤားေပါပါတယ္တဲ႕
… ဟုတ္ကဲ႕ … မရွားပါဘူး …
ဒါေပမဲ႕ မရွိပါဘူး … ခံစားခ်က္တူျပီး ႏွလုံးခုန္သံစည္းခ်က္၀င္တဲ႕သူ……….

ေကာင္မေလးက သူ႕ဘာသူထုိင္ေနရင္အေကာင္းသား ထသြားမွ ……………… အသည္းကြဲမွန္းသိသြားရွာတယ္