ေၿပးလမ္း သုညတစ္ (ပိုင္စိုးေ၀)
(၁)
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရာက္လာဖို႔ဆိုတာ
သိပ္မေသခ်ာဘူးေပါ့။
ေသခ်ာတာ တစ္ခုပဲရွိရဲ႕
အဲဒါ
သိကၡာတရားကို ၿပိဳကြဲေစမယ့္
စကားလံုးေတြပဲ ၿဖစ္လိမ့္မယ္။
လေရာင္မႈန္ပ်
ညအလင္းရဲ႕
ၿမိဳ႕ရိုး က်ံဳးထိပ္ သစ္ရိပ္ပလက္ေဖာင္တစ္ေလွ်ာက္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရာက္လာဖို႔ဆိုတာ
သိပ္မေသခ်ာဘူးေပါ့
ေသခ်ာတာတစ္ခုပဲရွိရဲ႕
အဲဒါ
……. …….. …….
…… …… ……။
(၂)
အင္းဆက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ေတြ႕ဆံုပြဲမွာ
က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ခဲ့ရတဲ့
ငါ့မိတ္ေဆြမေလးေရ…
သိကၡာတရားအတြက္ အရွက္ရတဲ့အခါ
မိမိကိုယ္မိမိ ကာကြယ္ႏိုင္ဖုိ႔အတြက္
ၿပက္လံုးတစ္ခု အဆင္သင့္ရွိရဲ႕။
(၃)
ေရခံေၿမခံလည္းမေကာင္း
ညံ့ဖ်င္းတဲ့မ်ိဳးေစ့ေတြနဲ႔
အေပါစားေအာင္ၿမင္ေက်ာ္ၾကားမႈေတြ ေပါက္ေရာက္ရာ
ရႊံ႕ညြံထူထပ္တဲ့ ေဟာဒီရပ္ဝန္းမွာ
မင္း…ေနရစ္ခဲ့ေပေတာ့
ေနခဲ့ေပေရာ့ဆိုၿပီး
ငါ့မိတ္ေဆြဟာ ထြက္ခြာသြားေပါ့
ေဝဖန္ေရးအၿမင္လည္းရွိၿပီး
သေရာ္ေၿပာင္ေလွာင္မႈတစ္ဝက္နဲ႔
ေလာကကို ၿပက္ရယ္ၿပဳတတ္တဲ့ ငါ့မိတ္ေဆြဟာ
ကမူးရွဴးထိုး ထြက္ခြာသြားေပါ့။
ၾကယ္ေတြနဲ႔ တိုးတိုက္မိမတတ္
ေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္း ကံတရားလမ္းမၾကီးေပၚမွာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိရာ သူထြက္သြားေပါ့။
(၄)
ငါ့မွာသာ
ရာဇဝင္ကို တုပ္ေႏွာင္ထားတဲ့
ဝိုင္ယာၾကိဳးတစ္စကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း
လွ်ပ္စစ္စီးေမ်ာေနတဲ့
ေၿမဆြဲအားရဲ႕ ဗဟိုခ်က္တည္ရာ
ေဟာဒီ ၈၄ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ
ေယာင္ခ်ာခ်ာ က်န္ရစ္ခဲ့။
ပိုင္စိုးေ၀
ေရႊဝတ္ရည္မဂၢဇင္း