ညကျဖင့္ ေမွာင္ေနၿပီ..
ၾကယ္ေလးေတြကေတာ့ အိပ္တုန္း ေမေမရ..
သူတို႔ေလးေတြလည္း အရင္က သမီးရဲ႕ “sound sleep” မ်ိဳးနဲ႔ အိပ္ေနတယ္နဲ႕တူပါတယ္..
အိပ္ပါေစေလ.. တိတ္ဆိတ္စြာ.. ေအးခ်မ္းစြာ.. ၾကည္လင္စြာနဲ႔ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ..
သမီးကေတာ့..
အေမ့ကို သတိရေၾကာင္း ကဗ်ာေတြေရးသလိုလိုနဲ႔
၀မ္းနည္းတဲ့ အေၾကာင္ေလးေတြ ျဖည္ခ်တယ္
ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လူငယ္မေလးက
ေျခာက္ဆယ္နားနီး မိန္းမႀကီးဆီက “ခြန္အား” ကိုေမွ်ာ္တယ္
ေျခာက္ဆယ္နားနီး မိန္းမႀကီးကေတာ့
ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လူငယ္မေလးဆီက “အၿပံဳး” ကိုေမွ်ာ္တယ္
ဒီေတာ့လည္း သဘာ၀က်က် ၿပံဳးလိုက္မိတယ္ ေမေမ..

မနက္ဆိုတဲ့အရာကလည္း ဘာပေယာဂမွမပါဘဲ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ၿပီး လင္းလင္းလာတယ္
ဒီႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လူငယ္မေလးကေတာ့ မရွင္း မလင္း မသဲမကြဲနဲ႔ ေ၀၀ါးတုန္းပဲ ေမေမရ..
ဒါေပမယ့္
ဒီအခ်ိန္ရဲ႕ အခ်ိန္မွန္ အေမ့အိမ္က ေၾကးစည္သံကိုေတာ့ သူၾကားပါတယ္တဲ့..

ဒီလိုနဲ႔..
လက္ဗလာ ေျခဗလာ ႏွလံုးသားမွာ မာယာဗလာနဲ႔
ဘ၀ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္း လမ္းကို ႀကိဳးစားပမ္းစား ေလွ်ာက္လာခဲ့တာေပါ့..
တကယ္ကို ႀကိဳးစားပမ္းစား ပါ ေမေမ..

ဒါနဲ႔မ်ားေတာင္
ေလာကဓံ လက္ေရးလွစာအုပ္မွာ ေရးေနတဲ့
“၀” လံုးေလးေတြက မ…၀ုိင္း..ေသး…ဘူး..တဲ့
လက္ထပ္လို႔ ကူၿပီးေရးေပးပါဦး ေမေမ..

ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လူငယ္မေလး
ဒီေျခာက္ဆယ္နားနီး မိန္းမႀကီးဆီကပဲ စစ္ကူေတာင္းေနျပန္ၿပီေပါ့
သဘာ၀က်က်ပါပဲ ေမေမ သမီးၿပံဳးလိုက္မိျပန္တယ္.

တစ္ခါတေလေတာ့လည္း
မ၀ိုင္းဘူးဆိုတဲ့ “၀” လံုးေလးေတြကို အသာထားၿပီး
ေရာက္ေနတဲ့ ဒီ “လမ္း” ရဲ႕အေၾကာင္း ေတြးမိတယ္
ျပန္မလွည့္ေတာ့လို႔မ်ား ေျဖာင့္ျဖဴးေနသလားလုိ႔ေပါ့ေလ..
ေနာက္..
ခဏခဏ ညည္းခဲ့မိတဲ့ ကိုငွက္ႀကီး သီခ်င္းထဲကလို
မၿပီးဆံုးေသးတဲ့ အိပ္မက္ရွည္ေတြရဲ႕ အေၾကာင္း..
ေရာင္စံုမ်က္ႏွာဖံုး လွလွေလးေတြရဲ႕အေၾကာင္း..
မၾကာမၾကာ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တဲ့
စိတ္အပူခ်ိန္ ၁၀၇ ဒီဂရီ အဖ်ား ရဲ႕လာရာလမ္းေၾကာင္း..

ေမေမ..ေမေမ..ေမေမေရ..
ေမေမ့ရင္ရိပ္ရဲ႕အေ၀းမွာေလ
အဲဒီလို
အေတြးေတြ မ်ားစျပဳလာတယ္
ပူပင္မႈေတြ မ်ားစျပဳလာတယ္
စိတ္မခ်ရဲေတာ့တဲ့ မနက္ျဖန္ေတြလည္း မ်ားစ ျပဳ ျပဳလာတယ္..
“အရိပ္စစ္နဲ႔ေ၀းကြာျခင္း” ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမ်ား လို႔ပဲဆိုလိုက္ရမလားေမေမ..

ဆရာ ခရမ္းျပာထက္လူကေတာ့ ေျပာတယ္တဲ့
သူမ်ားေတြ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အေမဆဲေနသေလာက္ပဲရွိတယ္တဲ့..
ဒါဆို
အေမ့ကို အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ သမီးကေရာ
ေမေမ့အတြက္ ….
…..
…..
ေဆးေရာင္စံုေတြ ဟန္ခ်က္ညီညီ ျခယ္ထားတဲ့
သူမ်ားေတြက ေခ်ာင္ထိုးထားတဲ့
ေမေမ့ ႏွလံုးသားနံရံမွာေတာ့ တျမတ္တႏိုးနဲ႔ ရွိေနတဲ့
ဒုကၡ ဆိုတဲ့ မၿပီးဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္မ်ားလား ေမေမ..
ကိုယ္ေမး ကုိယ္မေျဖႏိုင္ ေမးခြန္းနဲ႔အတူ
သဘာ၀က်က်နဲ႔ အလွပဆံုးေပါ့ေမေမ သမီးၿပံဳးေနမိပါတယ္..

သဘာ၀က်လြန္းတဲ့ အဲဒီအၿပံဳးေတြကိုပဲ စိတ္ခ်ရတဲ့ လူႀကံဳရွိရင္ သမီး ပါးလိုက္ပါဦးမယ္..

ေက်းဇူးတင္တာေလးေတြ ေျပာမယ္ဆိုၿပီး
အစခ်ိီလိုက္တဲ့
ဒီကဗ်ာလည္း
ခါတိုင္း ကဗ်ာေတြလိုပဲ
အပူေလးေတြ ပါသြားျပန္ၿပီ ေမေမ..

သမီးေပးတဲ့ အပူေတြၾကား
ေအးခ်မ္းပါေစ
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ေမေမ..

အဲဒီလို အပူေတြေပးတတ္တဲ့
သမီးရဲ႕
သဘာ၀က်က် အၿပံဳးေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႔..
၀မ္းနည္းအားငယ္တိုင္း
ေမေမ့ရင္ခြင္ဆိုတဲ့
ေနာက္ဆံုးခံတပ္ၿမိဳ႕ေလးရွိတယ္ဆိုတာ
သမီးက
ယံုၾကည္ေနခ်င္လို႔..
အေပ်ာ္ေတြသိပ္မမ်ားတဲ့
ဒီေလာကႀကီးမွာ
အၾကာႀကီးေနေပးပါဦးေမေမ..

ၿဖိဳးၿဖိဳး
29.04.2011