တစ္ေယာက္က သူၿဖစ္ဆဲ ပန္းပြင့္ႏွင့္

လွ်ိဳ႔ဝွက္ တိတ္ဆိတ္မႈကုိ ရွက္စႏုိး ၿမွင့္တင္

ကမာၻကုိ အစဥ္စီးဆင္းမဲ့

မုိးစက္ပြင့္ရဲ့ တိမ္တစ္တုိက္

ဒါမွမဟုတ္

ၿမစ္ၾကီး တစ္စင္းရဲ့ တာလႊတ္ရာ

မာယာနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ လွပ

သူ႔ေန႔ေတြကုိ အစီအစဥ္ခ်လုိ႔…

အၿခားတစ္ေယာက္က

တဒဂၤ မိန္းေမာမႈမွာ

သူ႔အေပါင္းအသင္း သူခုိင္ၿမဲ

တည္ေဆာက္ဆဲ လမ္းအသစ္

သူ႔ဒုကၡ ဓားၿမိနဲ႔

သူ႔အေတြ႔အၾကဳံ တတိတိခြ်န္

သူတီထြင္ရာ အိမ္မက္ထဲ

အအိပ္မက္တဲ့ သူ႔တန္ခုိးေတြ

ႏႈိးမယ့္သူ ရွာေနေလရဲ့…

သူတုိ႔မ်က္ဝန္းေပၚက ေခ်ာက္နက္ထဲ

ေတြ႔ဆုံ နစ္ၿမႈပ္ နက္ရႈိင္းၾက

တစ္ေယာက္ေမ့ေလ်ာ့မႈ တစ္ေယာက္ကုိဆြဲ

တစ္ေယာက္အေတြးထဲ တစ္ေယာက္စိိမ့္ဝင္

ေန႔စဥ္ရဲ့အစကုိ ပ်ံသန္းဖုိ႔

တစ္ေယာက္ ကမ္းပါးေပၚ တစ္ေယာက္

ေရၾကည္ၿမက္ႏုဖုိ႔

တစ္ေယာက္အေတာင္ပံ တစ္ေယာက္

တပ္ဆင္ေခ်ာ့ၿမဴၾက…

ကမာၻဦးက အတုိင္းေပါ့

ေနေရာင္ၿခည္ေတြက

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအေပၚ စူးစူးရဲရဲ

ၿဖာက်ေနဆဲ။ ။