ေမွာင္မုိက္ျခင္း လြင္ျပင္ထဲမွာ
ငါ မြတ္သိပ္ ေတာင့္တမႈေတြနဲ႕
ျဖစ္တည္လာခဲ့တယ္ …
အေမွာင္ထဲမွာ ေမြးဖြားခဲ့သူ
ငါ့အတြက္ အနာဂတ္ေမွာင္မုိက္ေနတာအမွန္
ငါ့ရဲ႕ ရပ္တည္မႈေနရာကိုေတာင္
သိပ္မသိတဲ့ငါ အနာဂတ္ဆုိတာ ျမဴခုိးတစ္ခုလုိပါပဲ …
ငါ့ေက်ာျပင္ကို ပူစပ္စပ္ ေလၾကမ္း ျဖတ္တုိက္သြားတယ္…
ဒီ ပူစပ္စပ္အရာကို က်င့္သားရေနေပမယ့္
ငါ့ရဲ႕ ခႏၶာက လက္မခံႏုိင္ဘူး ထင္ပါရဲ႕…

ရွတတ ဒဏ္ရာတစ္ခ်က္နဲ႕အတူ

ႏွလံုးေသြး တစ္စက္ယုိစီးသြားသလို
ငါ ခံစားလုိက္ရတယ္ …
ႏႈတ္ခမ္းေပၚက မြတ္သိပ္မႈေၾကာင့္
ႏွလံုးသားရဲ႕ ခံစားမႈေလးကို ရုတ္သိမ္းလုိက္တယ္…
ေဟာ … ငါ့လို ရုပ္ေသးရုပ္ေလး
အလင္းအိမ္ေလးတစ္ခု ကုိင္ဆဲြလုိ႕ ေမွာင္မုိက္ျခင္း လမ္းထဲ တုိး၀င္သြားပါလား

ငါ သူ႕အေနာက္ အေမာတေကာ ေျပးလုိက္မိတယ္ … ဒါေပမယ့္ သူ႕ အလင္းအိမ္ေလးက
ငါ့အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ အလင္းေရာင္ မေပးႏုိင္ပါဘူး… သူ႕ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္ရံုကလဲြလုိ႕
ငါ့ ေနရာေလးမွာပဲ ငါ ရပ္ေနခဲ့ရတယ္ … ဒါေပမယ့္ ငါ့ရင္ထဲ ႏြမ္းလ်မႈေတြကေတာ့ ပိုတုိးလာခဲ့တယ္….

ငါ ေကာင္းကင္ႀကီးကို အားကိုးတႀကီးေမာ့ၾကည့္မိတယ္ …. အလင္းအိမ္ေလးေတြ ပ်ံ၀ဲလုိ႕ပါလား
ေမွာင္မုိုက္ျခင္း လြင္ျပင္ထဲ ေမြးဖြားလာသူငါ့အတြက္ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ယံုကလဲြလုိ႕

ငါ့မွာ ဘာလုပ္ႏုိင္စြမ္းမွ မရွိဘူးေလ… ငါ့အတြက္ အလင္းအိမ္ငယ္ငယ္ေလးတစ္အိမ္ ေၾကြက်လာမလား ဆိုတဲ့

ဆႏၵေလးေတာ့ ထားႏုိင္ပါရဲ႕ေနာ္…

ဒီအလင္းအိမ္ငယ္ေလးကို ရခဲ့ရင္ ငါ လက္က ကိုင္ဆဲြလုိ႕ ဟုိ မဲမဲလမ္းမႀကီးထဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္တယ္ေလ…
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း လက္နက္တစ္စံုနဲ႕ေပါ့ ….. ငါ့ ပါးျပင္ေပၚ ပူေႏြးေႏြး ျမစ္တစ္ေၾကာင္း ျဖတ္စီးသြားတယ္ ….
၀မ္းနည္းမႈေၾကာင့္လား၊ မြတ္သိပ္မႈေၾကာင့္လား၊ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ
ငါ ကိုယ္တုိင္ ခဲြျခား မသိႏုိင္ေပမယ့္ ….

ငါ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႕ ၾကည့္ေနဆဲပါ ……….

၁၅-၃-၂၀၁၁
လိပ္ျပာ