ရင္ခုန္..ရစ္မူး…

အ႐ူးႀကီး.. ႐ူးခဲ့ဘူးပါရဲ႕….

ေ၀းရတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ေရတြက္…..

အၿပံဳးေတြကို… အလြတ္က်က္ခဲ့ဘူးတယ္…………..။

မေျပာတတ္ မဆိုတတ္..

သူ႔ေရွ႕မွာ မတ္မတ္ရပ္လို႔…

သူ႔အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ…

ကၽြန္ေတာ့္မနက္ေတြ…လွပခဲ့ဘူးတယ္……။

ရင္နင့္ေအာင္စူး…

အဦးဆံုး .. ပန္းအဖူးမို႔…

သူ႔မ်က္ႏွာကို မွန္လို႐ႈ..

သူ..ေတာင့္တသမွ် … ဘာမဆို.. ရေစခဲ့တယ္……။

မျဖစ္ႏိုင္မွန္း သိေပမယ့္…

တစ္ေန႔ေန႔မွာ ခ်စ္လာမလားဆိုတဲ့..

ေ၀၀ါးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔…

အိပ္မက္ေတြ မက္ခဲ့ဘူးတယ္……။

မေတြ႕ရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြဆို..

မေနတတ္ မထိုင္တတ္..

ရင္ဘတ္ထဲမွာ..

ပူေလာင္ကြဲအက္ ေနခဲ့ဘူးတယ္…..။

သူ..သိမွာမဟုတ္ေပမယ့္…

ဒီေန႔အထိ…

သူ႕အေၾကာင္းေတြပဲ..

သတိရ…ေနမိေသးတယ္……။

သူ႕ကို မျမင္တာ ၾကာေပမယ့္…

အရင္အခ်ိန္ေတြကို ျပန္ျပန္လြမ္း…

တစ္ခါ တစ္ခါ…

အတိတ္ျမက္ခင္းစိမ္းေတြမွာ..

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ ေလွ်ာက္လွမ္းလို႔ေပါ့….

အခ်စ္ဦးဆိုတာ…

ႏွလံုးသားေထာင့္မွာ…ေရးထိုးထားတဲ့ ကမၺည္းစာမို႔…

တစ္သက္တာသိမ္းဆည္း…

သူဟာ..ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့..

ထာ၀ရရွိေနမယ့္.. နတ္သမီး ေလ……..။