ရတနာ (၁၄)

ထာဝရအတြက္
ႏႈတ္ဆက္ဝမ္းနည္း၊ ေၾကကြဲရၿပီ
သည္တစ္ခါေတာ့၊ ေဝးၾကေတာ႕မည္ …………….

မိုးသည္းညေန
ခေရလမ္းမွာ၊ ဘာေၾကာင္႕မေတြ႕
မေတြ႕တာလဲ၊ ၀မ္းနည္းရင္ခုန္
ျပန္ၿပီးဆံုေတာ့၊ မလံုမလဲ စိတ္
အလြမ္းရိပ္ျဖင့္၊ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႕ဘူး ……….

ဆံပင္ေခါင္းၿဖီး၊ ေပးတဲ့ဘီးျဖင္႕
ျဖီးသင္မွန္ၾကည့္၊ ျမင္သည့္အရာ
မွန္ထဲမွာလဲ၊ သူပါပဲကြယ္
ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္၊ အခ်စ္ရွိတယ္ ။

ေဖာင္တိန္မီးျခစ္၊ ပစၥည္းေလးေတြ
ေဝေပးတဲ႕မုန္႔၊ မ်က္ႏွာငံု႕ၾကည့္
ထိခိုက္ကၽြမ္းျမည့္၊ ဘယ္ေန႕အထိ
ရွိေနမွာလဲ၊ စားပြဲထိုင္ျပန္
မွန္ေအာက္က ပို႕စကတ္
လြမ္းေနတတ္ေအာင္၊ အမွတ္တရေတြ
ျပည့္ေနပါလား ၊ စကားေျပာတဲ့ဖုန္း
ဟိုတုန္းက သူ႕အသံ ျပန္ၾကားေယာင္လ်က္
တစ္ရက္တစ္ေန႕၊ တစ္သက္ေမ႕ပါလားကြယ္

ႏွင္းေဝနံနက္၊ ေျပးဖက္အေဖာ္
တစ္ရက္ေခၚစဥ္၊ စိတ္ကူးယဥ္ျဖစ္
ခ်စ္ခရီးေဖာ္၊ ျဖစ္လွ်င္ေတာ္စြ
အေပ်ာ္အိပ္မက္၊ နံနက္ကႏွင္း
ေန႕ခင္းလြင္႕ျပယ္၊ တကယ္မဟုတ္
ေၾသာ္ ………. ဘယ္ဒုကၡနဲ႕ မတူတဲ႕ အခ်စ္
သူနဲ႕ျဖစ္မွ ႀကံဳဖူးၿပီ …………..

ေခၚေတာ႕ဘူးကြယ္
သူ႕အတြယ္အတာ၊ သူ႕ကမၻာမွာ
သူသာေပ်ာ္ရစ္၊ သစၥာရွိေစ
ေနပါေစလား
သြားမည္ႏႈတ္ဆက္
သက္လံုးမေမ့၊ တျမည့္ျမည့္ေလ
ေၾကကြဲရၿပီ … သည္တစ္ခါေတာ႕ …
ေဝးၾကေတာ႕မည္ ….. ။ ။