ခရမ္းျပာဝုိင္ (၁၃)

မျမင္တာ ေန႕ရွည္လ်ားၿပီမို႕၊
ေမ့ၿပီလားလို႕ေမးခ်င္တယ္။

မေခၚသင့္ေလေတာ့၊
ေရာ္ရင့္ေႏြ ရြက္ေႂကြလမ္းမွာ၊
ေမွ်ာ္လင့္မေန ဆက္ေျခလွမ္းေပမဲ့၊
ႏြမ္းယဲ့ၾကာႏွယ္။

တကယ္ခက္ပါရဲ႕၊
တြယ္ယွက္လာတဲ့ သမုဒယႏြယ္ကို၊
အခုမွကြယ္ ဘယ္လိုျဖတ္ႏုိင္မလဲ။

အရိပ္မိုးျဖာ၊
တိတ္တခိုးသာ မ်က္ရည္ဝဲ႐ံုလား၊
သက္ေသလည္း မပီျပင္၊
ရက္ေတြလည္း အလီလီႏွင္ရင္း၊
သီသီျမင္ သည္ႏႈတ္ခမ္းမွာ၊
အလြမ္းျဖာ အခ်စ္ႂကြင္းေတြနဲ႕၊
ခရမ္းျပာျမစ္တစင္းဟာ၊
စီးဆင္းေနဆဲ။ ။