“ကၽြန္ေတာ္ , ကဗ်ာ ႏွင့္ အိပ္မက္ရြာ”
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ကဗ်ာ
အိပ္မက္ရြာမွာ…လက္တြဲလို႕
အနာဂတ္ကိုအတူႏႊဲေပ်ာ္!
..
ကၽြန္ေတာ့ကဗ်ာ…ကာရံေလးလွ
အခ်ိဳးက်လို႕…ေၾကြေၾကြက်ရင္
ၾကယ္ ငိုေလာက္ေအာင္..ေတာက္..ပ ..တယ္။
တခါတခါ..ကာရံေတြေမွာက္
လမ္းစေဖ်ာက္လို႕.ပုန္းလ်ိဳးကြယ္လ်ိဳး
လြမ္းတတ္ေသးတယ္….
ကဗ်ာ…ရယ္…..
ငါ့ကမာၻထဲ..အလြမ္းထပ္ေအာင္..
နင္……ျပဳစားတယ္။
ကဗ်ာ …..
……နင္..ကြန္႕ျမဴးလို႕
……………………..ငါ
ဘ၀င္ရူး..ကာရံထဲလည္း..နစ္ဖူးတယ္
နင္ေစရာ..ေၾကြက်
နင္ျပံဳးမွ…ငါေပ်ာ္
နင့္အသံုးေတာ္ခံဖို႕..ငါ..အရံွုးေတြ..ေပြ႕ထားပါ့မယ္
ကဗ်ာ…..
နင္..ငါ့ကို…ေရးတယ္။
နင္ေပ်ာက္ေပ်ာက္မသြားပါနဲ႕
ငါ..ေမွာက္လွ်က္ လဲ တာထက္ နာတယ္
ထပ္ေျပာမယ္……
အိပ္မက္ရြာထဲ..
အနာဂတ္အတူႏႊဲဖို႕
အလြမ္း..တသိုက္နဲ႕..
ငါ..ေငး..ေစာင့္ ေနပါတယ္
နင္….
ေရာက္ရာအရပ္မွ…လွမ္းလာခဲ့ပါ
ကဗ်ာရယ္……
ငါ….နင့္ကို…..ခ်စ္တယ္။
အသဲကြဲမိုး
Comment #2
တကယ္ ကို ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ…..
ကၽြန္ေတာ္,ကဗ်ာနဲ ့ အိပ္မက္ရြာ
Comment #7
ကဗ်ာ…..
နင္..ငါ့ကို…ေရးတယ္။ ဆိုပဲ … ။ ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မနာလို ၿဖစ္လာၿပီဗ် ။ သတိသာထားေန ။ 😛
Comment #10
ေက်းဇူးအမ်ားၾကီး…အမ်ားၾကီးတင္တယ္ဗ်ိဳ႕
Comment #1
ကဗ်ာဆုိတာ??? လူလား… ဒါမွမဟုတ္ စာကိုဆုိလိုတာလား….
ကာရံေထာက္လြန္းေတာ့ ဖတ္ရတဲ့လူလဲေမွာက္
ကဗ်ာအစပါ ေပ်ာက္တယ္ဗ်ာ…
စာလံုးသံုးထားတာမုိက္တယ္… ဆက္ေရးပါ…
အားေပးလ်က္…