ငါ့ညီေျပာင္ဝင္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊
မင္း၏သက္လွယ္၊ မင္း သားငယ္သည္၊
သက္ႏွစ္ဆယ္ပင္ျပည့္ခဲ့ၿပီ။

သူသံုးႏွစ္သား၊ ေဖၚခ်င္းမ်ားႏွင့္၊
အူယားဖါးယား၊
ကစားရာမွ၊ ႏြား႐ုပ္ခ်၍၊
နတ္က်သည့္သြင္၊ မင့္ရင္ခြင္သို႔၊
ေျပးဝင္ပုန္းလာ၊ သူ႔မူရာကို၊
ငါျမင္ခဲ့၏ မွတ္မိ၏။

မိုးကစိုစို၊ က်ီးအုပ္ၿပိဳ၍၊
ထိုမွဤမွ၊ တို႔လမ္းမတြင္၊
ပ်ံၾကဝဲၾက၊ ငရဲကသို႔၊
အံုျြကျမည္အာ၊ မသာယာကို၊
ငါၾကားခဲ့၏ မွတ္မိ၏။

ထိုေန႔၌ပင္၊ ထိုခ်ိန္ထင္၏၊
သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ျပည္သူ႔ပန္းသည္၊
ပြင့္လန္းခါစ၊ ေျြကလိုက္ရ၏၊
ေျမခသတင္း၊ မိုးႀကိဳးခြင္းသို႔၊
အိမ္တြင္းအိမ္ျပင္၊ တို႔လမ္းခြင္၌၊
မခ်င္မရဲ၊ ဝမ္းနဲခံခက္၊
မ်က္စိမ်က္ႏွာ၊ ၫွိဳးၾကရွာသည္၊
ရြာဦးပိုင္းမွ သခ်ႋဳင္းထိ။

ငါ့ညီေျပာင္ဝင္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊
မင္း၏သားငယ္၊ ႏွစ္ဆယ္သက္စစ္၊
သူတို႔ေခတ္၌၊ တိုင္းခ်စ္ျပည္ခင္၊
ျမတ္ေစခ်င္၏၊ မင္းျမင္ငါၾကား၊
စကားဥဒါန္း၊ ဆန္း၏သတၲိ၊
ဆန္း၏သမာဓိ၊ ဆန္း၏ပညာ၊
ဆန္းမွာဆံုေပါင္း၊ ေယာက်ာ္းေကာင္းတို႔၊
ေခါင္းေဆာင္သေဘာ၊ မင့္သားေခ်ာကို၊
ေျပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ

(ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္၊ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္၊ အာဇာနည္ေန႔)