….ေခါင္းစင္မဲ့ကဗ်ာ…..
အခ်စ္…ဆိုတဲ့……အမုန္းမီးေတာက္
တစ္ေၿမ့ေၿမ့ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့….ပူေနတဲ့ငါ့စိတ္………..
ရွင္သန္ၿခင္း..တို.ရဲ… ေအာင္ၿမင္စြာ…ရံုးနိမ့္မွူ………
ၿပင္းထန္တဲ့ ေလမုန္းတိုင္းတို.ရဲ မာန
အခ်ိန္တန္ရင္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာသိရဲ.နဲ. တင္းထားတဲ့ ခြန္အား
ႏွာလံုးသား မွာ ပူေလာင္လြန္းလို. အရံုးေပးသြားတယ္ ကိုေနမင္း
ကိုရီးယား ကားၾကည့္ ရတာေလာက္ငါ့ကို စိတ္မ၀င္စားတဲ့
ခ်စ္ခဲ့ရသူ……….သူမ အတြက္ကုန္ဆံုးတဲ့ ငါသူငယ္ခ်င္း အခ်ိန္ေတြ
ၿပန္မရေတာ့…တဲ့မိတ္ေဆြေတြ….
အခုေတာ့သိလို္က္ၿပီ…အခ်စ္ဆိုတာ ပညက္ စာစုတစ္စု
၀ိုင္ခါးခါးေလာက္မွ….တန္ဖိုးမရိွတဲ့…အတိတ္ခါးခါး
ေနာင္ဆယ္သက္ ဆယ္ကမာၻေလာက္ မဆံုခ်င္ဘူး ဒီမ်က္ခြက္
မီးလွ်ံၾကားက ရုန္းထြက္နိုင္ေတာ့ မေအးနိုင္ေတာ့ဘူး
ေကာင္းတယ္ ဆိုးတယ္ေ၀ဖန္ေပး တဲ့စာအုပ္
အရမ္းၾကိဳက္တယ္….ငါမက်င့္သံုးဘူး
မိမိၿပဳတဲ့ကံ……….မိမိသာခံ…..အဲဒါအမွန္တရား
ခဏရတဲ့ လူ.ဘ၀…မွာ အက်ိဳးရိွေအာင္မေနဘဲ……..အခ်စ္ဆိုတာ….ယံုၾကည္လိုက္လို. မွားသြားတဲ့
ငါ့သမိုင္းစာအုပ္……………အခ်စ္ဆိုတာ………..လွပစြာ
တန္ဆာဆင္ထားတဲ့…လိမ္လည္မွပါ……………..
Comment #2
ခဏရတဲ့ လူ.ဘ၀…မွာ အက်ိဳးရိွေအာင္မေနဘဲ……..အခ်စ္ဆိုတာ….ယံုၾကည္လိုက္လို. မွားသြားတဲ့
ငါ့သမိုင္းစာအုပ္……………အခ်စ္ဆိုတာ………..လွပစြာ
တန္ဆာဆင္ထားတဲ့…လိမ္လည္မွပါ……………..
…………..
ၾိကိဳက္တယ္

Comment #1
အားေပသြားတယ္ ညီေလးေရ….။
ကဗ်ာေလးက အဓိပါယ္ရွိပါတယ္…..။ 🙂