ေဗဒါလမ္း (၅) – တက္ခ်ိန္ႏွင့္က်ခ်ိန္ (ေဇာ္ဂ်ီ)
ဗ်ိဳင္းညီေနာင္၊ အေတာင္ကျဖဴေဖြး
ကမ္းစပ္ကိုၾကဥ္
ကြင္းျပင္ကို စားက်က္ေျပာင္းၾကေပါ့
ေခ်ာင္းေအာက္ခြင္ ပင္လယ္ဝမွာ ဒီျကြၿပီေလး။
ကနန္းမရႊံ႕စိုစို၊ တစ္ကိုယ္လံုးနီေထြး။
တြင္းဝလတာျပင္က
ခရာျပင္ တြယ္ကာတက္ေလေပါ့
ေတာင္တက္ခြင္ ပင္လယ္စြန္းမွာ ဒီတြန္းၿပီေလး။
ပုစဥ္းေကာင္၊ အေတာင္ကေငြေမွး
ကမ္းစပ္က်ဴတစ္ရံုက
လူမလံု၊ သူခုန္ထြက္ေလေပါ့၊ ဒီတက္ၿပီေလး။
ဒီတက္ခ်ိန္တန္၊ ဆန္လာေပါ့ ေဗဒါပန္း
က်ဴရိုးရွင္ က်ဴတံတီး၊ ဆီးႀကိဳလို႕လြမ္း။
ဗ်ိဳင္းညီေနာင္၊ အေတာင္ကျဖဴေဖြး
ကမ္းစပ္မွာငိုင္
သူ႕လည္တိုင္ေစြတေစာင္းနဲ႕
ေရတံငါအစာေခ်ာင္းျပန္ေပါ့၊ ဒီေညာင္းၿပီေလး။
ကနန္းမရႊံ႔႕စိုစို၊ တစ္ကိုယ္လံုးနီေထြး
လက္မတစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႕
တြင္းေဘာင္မွာ မင္းေယာင္ခင္းျပန္ေပါ့ ၊ဒီဆင္းၿပီေလး။
ပုစဥ္းေကာင္၊ အေတာင္ကေငြေမွး
က်ဴရံုမွာ သူလံႈခ ျပန္ေပါ့ ၊ဒီက်ၿပီေလး။
ဒီက်ခ်ိန္တန္၊ စုန္ျပန္ေပါ့ ေဗဒါပန္း
က်ဴရိုးရွင္၊ က်ဴပင္ရြက္နဲ႕ ခြန္းဆက္လို႕လြမ္း။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္စာေစာင္၊ ၁၉၅၇ – ၁၉၅၉)