ျဖစ္ခဲ့ျပီးမွေတာ့
ဘာကိုမွ
ေနာင္တမရခ်င္ေတာ့ဘူး…
ေနာင္အခ်ိန္မွာထပ္မျဖစ္ဖို႔ေတာ့
ၾကိဳးစားရမွာအမွန္ေပါ့….။

သုည နဲ႔ မျခား တဲ့ ဘဝ
မလိုခ်င္လို႔ ပစ္မွေတာ့
ဘာမ်ားထပ္ျပီး
စိတ္ညစ္ေနရဦးမွာလဲ…
အကြဲကြဲအျပဲျပဲ နဲ႔
ဖယိုဖရဲ အသည္းတစ္ျခမ္းကိုပဲ
လက္မွာ စြဲလို႔
လွည့္ထြက္ခဲ့တယ္….
ငါရခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာကို ကုသဖို႔အတြက္
ေဆးဆရာ အသစ္ရွာရမယ္ေလ….။

တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္တြလို
ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေျပာတာမဟုတ္ေပမယ့္…
နင္ခဏေလးေျပာျပခဲ့တဲ့
ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကေတာ့
ငါ့ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကို
ဖမ္းစားႏိုင္ခဲ့တာပဲေလ….
နင့္ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အထေျမာက္ခဲ့တာေပါ့….။

ေက်နပ္ခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနလိုက္ေတာ့မယ္…
ဒဏ္ရာ
အနာမက်က္ေသးလို႔သာ
ရက္ေတြၾကာခဲ့ရတာပဲကြာ…
နင့္အတြက္နဲ႔
လူးလိမ့္ေနရေလာက္ေအာင္
နင္က …
ပပဝတီမဟုတ္သလို
ငါကလည္း…
မင္းကုသ မဟုတ္ဘူးေလ……..။

စီးေတာ္ျမင္းကေတာ့
မင္းေနာက္ကို
အမွီလိုက္ႏိုင္ပါတယ္…
ငါကိုယ္တိုင္
စိတ္မရွိလို႔မလိုက္တာကိုေတာ့
နင့္ကိုနင္ ေခါင္းမေထာင္ေနနဲ႔…။

ကိန္းတစ္လံုးကို
တင္တဲ့ ထပ္းညႊန္းက
တန္ဖိုးျမင့္ေစဖို႔ျဖစ္ေပမယ့္
ငါ့ဘဝ အေပၚတင္တဲ့
အခ်စ္ထပ္ညႊန္းကေတာ့
သုည ျဖစ္ေနခဲ့လို႔
ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ပါဘူးးးး……..။  ။
(ဒီေလာက္ဆိုရင္ နင္ေက်နပ္တယ္ မဟုတ္လား..?)

ေဇာ္သက္ဦး