အခ်စ္ရယ္…….
စာေရးတဲ့လက္ပါကြယ္
ရက္ရက္စက္စက္နဲ႔ တမင္ခြဲ
ရင္ကြဲလို႔ ေသရမယ္ဆိုေတာင္
ေဖာင္တိန္ ကို လက္ကစြဲျပီး
ကဗ်ာဖြဲသီေနလိုက္မယ္…
ကဗ်ာတစ္ခုလံုးမွာေတာ့
အလြမ္းေငြေတြ
ေဝေနရွာမေပါ့……။

ရင္ထဲက ေစာင္းၾကိဳးခတ္သံ
အသံမွန္မွန္ ထုတ္လြတ္ေနတယ္
ငါ့ကဗ်ာေတြ မွာ
ေဆြးေျမ့မွုေတြ ေဝဆာေနမွာေတာ့
ငါမလိုခ်င္ဘူး….
နင့္တစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ေတာ့
စာဖတ္သူေတြ …
စိတ္အညစ္မခံပါရေစနဲ႔
ငါ့ကဗ်ာမွာ နင္ပါေနတာကိုက
ငါ့အမွားေတြပဲေလ……..။

ႏွလံုးသားမရွတဲ့သူရယ္လို႔
ရွိတယ္ဆိုရင္ျမင္ခ်င္စမ္းတယ္..
ရင္ခြင္တမ္းျခမ္း မွာ…
ေဝဒနာကၽြမ္းတိုင္း
နင္ကိုသာလြမ္းေနရင္…
ငါကိုယ္တိုင္ ကဗ်ာေတြထမ္းျပီး
လာရာလမ္းဆီျပန္ျပမယ္…
နင့္အတြက္စပ္တဲ့
ကဗ်ာေတြကိုေတာ့
ငါမေသ ေသေအာင္သတ္ပါ့မယ္….။

ရင္ခြင္မွာလြမ္းလည္း…
ကဗ်ာေတြမလြမ္းေစခ်င္ဘူး..
ႏွလံုးသားမွာ ေဆြးေနလည္း
ကဗ်ာေတြမွာ မေဆြးေစရဘူး…
နင္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ကဗ်ာေတြ
အသေခ်ၤ မကရွိလို႔
တစ္ေနဝင္ တစ္ေနထြက္
ဒီကဗ်ာေတြအတြက္စိတ္ညစ္ခဲ့ရတယ္….။

ကဗ်ာဖတ္သူေတြကိုေတာ့
အားနာမိတာအမွန္ေပါ့…
ကၽြန္ေတာ့္ ဘက္က
မတတ္ႏိုင္တာလဲအမွန္ပါပဲ…
ေၾသာ္……
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္.
သူသာ တကယ္လို႔ေပါ့
ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ခ်စ္မယ္ဆိုရင္
အလြမ္းမရွိ အေဆြးမရွိ
အတိုင္းမသိေပ်ာ္ေနမိမယ့္
ကၽြန္ေတာ္…..
ခင္ဗ်ားတို႔လိုခ်င္ရွာတဲ့
သူမပါတဲ့ ကဗ်ာေတြ
ရာေထာင္မက
ေရးျပႏိုင္ပါလိမ့္မည္…..။