ဝမ္းနည္းေနလည္း
မထူးတာသိေပမယ္႔
ရင္နာနာနဲ႔မင္းအေၾကာင္းေတြ
ေတြးမိတယ္။

ဟိုအရင္ကမင္းဟာငါ့ရဲ႔
နတ္သမီးတစ္ပါး
ဝင္းလဲ႔ေတာက္ပတဲ႔
မ်က္လံုးတစ္စံုပိုင္ရွင္
တစ္သက္မဆံုးမဲ႔
အခ်စ္ေတြေပးခဲ႔သူ။
(မင္းေျပာခဲ႔တာပဲေလ)

အခုခ်ိန္မွာ
သစၥာတရားမဲ႔တဲ႔
ဘီလူးမအျဖစ္
ဘယ္သူဖန္ဆင္းေပးခဲ႔လဲ။

ငါဟာလူၾကမ္းတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္
ဒါေပမယ္႔ ႏုနယ္တဲ႔
ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ပါ
လွည့္စားမိုးေတြ
ငါ့ေပၚရြာခ်မွေတာ႔
ငါ့ႏွလံုးသား အျပင္းဖ်ားျပီေပါ႔။

စာနာျခင္းကင္းမဲ႔
ေလာဘနဲ႔ေဇာတတ္
တစ္ျခားတစ္ေယာက္
ရင္ခြင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ျမဴးေနခ်ိန္
ငါ့အရိပ္ကေအးခ်မ္းလို႔
ဝင္ခိုပါရေစဆိုေတာ႔
ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ
လက္ခံရမယ္တဲ႔လား။

တစ္ခါကနတ္သမီးရယ္
အခ်စ္နဲ႔စစ္မွာ
တရားတာမရွိသလို
အခ်စ္မွာ ေလာဘနဲ႔ဆိုလဲ
အလုပ္မျဖစ္ဘူး။

သည္းခံျခင္းဟာ
အတိုင္းအတာရွိတယ္
ခြင့္လႊတ္ထိုက္သူမွ
ခြင့္လႊတ္ရမွာကို
မသိခဲ႔လို႔
မင္းရဲ႔ရက္စက္မႈေတြျပည့္ညက္ေနတဲ႔
ပင္လယ္မွာ နစ္ေမ်ာခဲ႔တယ္
ငါ..အဲဒီ႔ပင္လယ္ထဲက
ရုန္းထြက္ႏိုင္ဖို႔ေတာ႔
ၾကိဳးပမ္းရဦးမယ္။

ေတာ္ပါေတာ႔..
မင္ရဲ႔လိမ္လည္မႈဝကၤပါထဲ
မေခၚနဲ႔ေတာ႔
လူလည္မဟုတ္ေပမယ္႔
မင္းကိုမယံုဖို႔ေတာ႔
မွတ္သားထားတယ္။

ဝမ္းမနည္းပါနဲ႔
မငိုျပနဲ႔
ဒီတစ္ခါမင္းနဲ႔ငါ
ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္
ေတြ႔ဆံုျခင္း..ျဖစ္လိမ္႔မည္။

၁၆.ဝ၁.၂၀ဝ၈