သဝန္တိုသူ အျဖစ္ေပမို႔
ဟိုအရင္လို သူျပန္ခ်စ္ေစဖို႔ေတာ့
ျငင္ျငိဳတဲ့ သူစိတ္ ေထြကို
စိတ္ေျပေအာင္ ေခ်ာ့ပါမွ
ေလ်ာ့က်တယ္ေလ။

သူစိတ္ေနမွာ အလိုမက်ပါက
အတိတ္ေတြသာ ငိုကာေျပာေလေတာ့
သေဘာအေထြေထြႏွင့္ သူစိတ္ေနမွာ
ေသာကေတြေဝ။

အသည္းေတြ ေၾကြလုျပီမို႔
အျမဲေန အေထြေထြျပဳေနဖို႔
ဒီလူ႔မွာ တာဝန္ေတြထမ္းပါရ
ႏြမ္းလ်ျပီေပါ့။

ေမာပါဘူး ခ်စ္သက္လယ္ရယ္
ေမာ္ကာဖူး ႏွစ္သက္မယ္ကြယ္
အသက္ဝယ္ သိမ္းကာဆည္းလို႔
ကမၺည္းထိုး မွတ္ေက်ာက္တင္မယ္
ကိုယ္ရင္ဝယ္ ထြန္းမယ့္လမင္း
အေရာင္ေတြ စံုစြာခင္းလို႔
လင္းေစအံုး(ဦး)ေတာ့။

ေဇာ္သက္ဦး