ေရာင္ စံု ေတြရွိေလရဲ႕
သို႔ေပမယ့္
အေရာင္ေတြကို မသိဘူး
ေရျပင္ကို ခ်စ္ေလရဲ႕
သို႔ေပမယ့္
လႈိင္းေတြ ကို ေၾကာက္သူ
အခ်စ္ နဲ႔ အမုန္းၾကားမွာ
ျခားေနတဲ့ မိုင္တိုင္
ငိုင္တိုင္တိုင္ပဲ ငါ
ေငးၾကည့္ေနတယ္
တိုက္ေနတဲ့ေလ
လြမ္းေသးရဲ႕လားလို႔ေမးသလို
ဒဏ္ရာေတြဟာ
အသက္ ရွိလို႔က ေတာ့
ငါ့တို႔ ေတြ မေလာက္ေတာ့ဘူးလုိ႔
ေျပာေတာ့မလုိ
နွလံုးသားအျပည့္ေပါ့
ေန၀င္ မွ ေနထြက္
အမုန္းနဲ႔ အသက္ဆက္ေနရတဲ့
ႏွလံုးသားေပါ့
ေ၀းတာမဟုတ္
နီးတာမဟုတ္
အခ်ီးနွီး ျဖင့္
တပ္ဆုတ္ခဲ့ ရသူပါ
လြမ္းတတ္သူ ပါေမ။