ထရိုင္းလက္(စ္)အလြမ္း(တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္)
တစ္ကိုယ္ပင္ သူတက္ခဲ့တယ္။
စစ္ဘက္တဲ့လြင္…
ေျမျပင္ေပၚမိုး၊
ထရိုးဂ်င္ေက်ာ္ကာဟိုးတဲ့
ျမိဳ႔ရိုးၾကီးထက္ကို။
မင္းလြင္ပ်ိဳထရြိဳင္းလက္စ္
ပင့္သက္ကယ္ရွိုက္
သူ႔ဝိညာဥ္ခိုက္တဲ့ေအာင္
ေငးစိုက္ဗ်ာေဝပိုရ။
ေခါမစခန္း၊ ဟိုတဲနန္းမွာ…
လွပန္းပြင့္သစ္၊ ကရီးဆစ္(ဒ္)ဟု
ကိုခ်စ္ရသူ…
စံပယ္ျဖဴ တစ္ပြင့္၊
သူစက္ရာ ေၾကြလြင့္ရွာေပါ့။
ရင္နင့္ဖြယ္သည္ညခါ။
တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္
(William Shakespeare ရဲ႕ TROILUS, METHINKS ကဗ်ာေလးကို ဆရာၾကီးတကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္မွ ဘာသာျပန္ဖြဲဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
Comment #2
ဖတ္ခြင့္ရတာ၀မ္းသာလို့မဆံုးပါဘူး။စာေပေတြမေပ်ာက္ဘဲက်န္ရစ္ေနတာကိုဂုဏ္ယူလို့မဆံုးပါဘူး
By: သွ်မ္းေနသိုင္း(က်ိဳက္ထို) at Aug 7, 2011
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
ေက်းဇူးပါ ဖတ္ခြင့္ၾကံဳလို႔..။