ေျမာင္း
ထိုင္ကို မေနတတ္လို႔
အေန အထိုင္ မတတ္ သလို ျဖစ္သြားခဲ႔တာ
မရြာပါ ဘူး ဆိုကာမွ
အံု႕ ခနဲရွိ ဖ်တ္ဖ်တ္ လူးခဲ႔မိတာ
ကိုယ္ကေလး လႈပ္လႈပ္ျပီး ရယ္လိုက္ရင္မ်ား
ျငိမ္သက္ေနတဲ႔ ကန္ေရျပင္ေပၚ
ေလညွင္းသြဲ႔ သြား သလိုမ်ိဳး
ဆံပင္ေလးသပ္ ေခါင္းေလးငံု႔ ျပီး
ေမာ႕ေမာ႔ ခြံ႕လိုက္တဲ႔ အျပံဳးေတြက
ေႏြရာသီရဲ႕ ကံ႕ေကာ္ဦးလို
သဲ ကိုး ျဖာ
ဆိုေပမဲ႔
တိတ္ဆိတ္ျခင္းရဲ႕ ေျခသံကိုေတာ႔
နားမစြင္႔လိုက္မိဘူး
တကယ္ေတာ႔ ဒါဟာ
ကိုယ္ နဲ႔ ကုိယ္သာ တိုက္ရတဲ႔ တိုက္ပြဲ တစ္ခုပါ…။
Comment #2
မိုက္တယ္..ဗ်ာ..
တကယ္သေဘာက်တယ္..
ထိုင္ကို မေနတတ္လို႔
အေန အထိုင္ မတတ္ သလို ျဖစ္သြားခဲ႔တာ
မရြာပါ ဘူး ဆိုကာမွ
အံု႕ ခနဲရွိ ဖ်တ္ဖ်တ္ လူးခဲ႔မိတာ
ကိုယ္ကေလး လႈပ္လႈပ္ျပီး ရယ္လိုက္ရင္မ်ား
ျငိမ္သက္ေနတဲ႔ ကန္ေရျပင္ေပၚ
ေလညွင္းသြဲ႔ သြား သလိုမ်ိဳး
ဆံပင္ေလးသပ္ ေခါင္းေလးငံု႔ ျပီး
ေမာ႕ေမာ႔ ခြံ႕လိုက္တဲ႔ အျပံဳးေတြက
ေႏြရာသီရဲ႕ ကံ႕ေကာ္ဦးလို
သဲ ကိုး ျဖာ
ဆိုေပမဲ႔
တိတ္ဆိတ္ျခင္းရဲ႕ ေျခသံကိုေတာ႔
နားမစြင္႔လိုက္မိဘူး
တကယ္ေတာ႔ ဒါဟာ
ကိုယ္ နဲ႔ ကုိယ္သာ တိုက္ရတဲ႔ တိုက္ပြဲ တစ္ခုပါ…။
Comment #5
မရြာပါ ဘူး ဆုိကာမွ
အံု႔ ခနဲရွိ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးခဲ့မိတာ တကယ္မလြယ္တဲ့ ကဗ်ာဘဲ ခံစားခ်က္ကို တည့္တည့္လာမွန္တယ္ ။ မသိေပမယ့္ အားေပးသြားတယ္ဗ်ာ ။
Comment #6
ထိုင္ကို မေနတတ္လို႔
အေန အထိုင္ မတတ္ သလို ျဖစ္သြားခဲ႔တာ
မရြာပါ ဘူး ဆိုကာမွ
အံု႕ ခနဲရွိ ဖ်တ္ဖ်တ္ လူးခဲ႔မိတာ…မိုုက္တယ္ဗ်ာ
Comment #8
🙂
Comment #1
good……….