ေလအလာ ေရႊျမၾကာယံမွာ
အိပ္စက္ေနတာလား
မဟုတ္ေသးဘူးကြဲ႕
ေရႊျပည္ၾကီးကို လွမ္းဆက္ေနတုန္းရယ္

အရိပ္ေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာလား
သတိေမ့ေနတုန္းတစ္ခ်က္မွာ
ျဖတ္ခနဲ ျပန္ေပၚလာေသးတယ္

ေ၀ါ..ကနဲ ေလတိုးအေ၀ွ႕
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လိပ္ျပာငယ္
အသက္ငယ္ လုံေအာင္ ဆြဲဖမ္းထားရေသးတယ္
ငါ့ေနာက္မွာ ဘယ္သူလဲကြယ္

ေမႊးျမရုံနဲ႕ လန္းဆန္းေစသလား
အၾကည္စိတ္ေတြက ေမႊေနွာက္လို႕ရယ္
ေနွာင့္ယွက္ေနတဲ့ အသိစိတ္ေတြက
ညတန္ခိုးမွာ ပန္းတေစၱေတြမ်ား ေမြးဖြားေလသလား

တစ္ခါတစ္ခါ ငါ့ေျခလွမ္းေတြက
ရပ္ဆိုင္းေနခ်င္ေသးရဲ႕…
ေရွ႕တိုးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြက ေလးလံေနတုန္းပဲလား
ေနာက္လွည့္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ မ်က္၀န္းက
ေစာဒက တက္ခ်င္ေနတုန္းရယ္…

ခူးဆြတ္ဖို႕ ေနေနသာသာ
လွမ္းၾကည့္ရုံနဲ႕ ဖ်ားေလာက္ရဲ႕
နမ္းရႈိက္ဖို႕ ေရေရသာသာ
အနားတိုးခြင့္ ရုတ္သိမ္းခ်င္ကြဲ႕
ေၾကာက္စိတ္ေတြက တပ္လွန္႕ေနတုန္းရယ္

အရိပ္တစ္ခုတည္းနွင့္ ရန္သူေတြ ပတ္ခ်ာ၀ိုင္းေနတယ္
ငါ့အနားက အရိပ္…
မိတ္ေဆြ သတ္မွတ္ဖို႕ ဇေ၀ဇ၀ါ ရယ္
ရန္သူ လို႕ ေအာက္ေမ့ဖို႕ လက္မခံနိုင္ေသးရယ္
အေရွ႕မွာ ဘာရွိေသးသလဲကြဲ႕….

အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္ေနတာ မ်ားလွပါျပီး
ပတ္သက္မႈေတြက မနည္းပါလား
မင္းတို႕ ပိုင္နက္ထဲက ညပန္းတေစၦေတြက
ကမၻာၾကီးကို ညအျဖစ္ ….
အျပီးအပိုင္ လႊမ္းမိုးခ်င္ေသးသလားကြဲ႕။ ။

နရီထက္
( ၁၃ ၊ ၾသဂုတ္လ ၊ ၂၀၁၁ )