ေဂါ၀ိန္ဟာ
အိပ္ရာကႏိုးၿပီဆို
ခိုေတာင္မုန့္တီတစ္လံုးစားတယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
လက္ပံပြင့္ေလးေတြေၾကြတဲ့အခါ
ေႏြဘြဲ႕ကဗ်ာစပ္တယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
၀ါေခါင္လေတြမွာ
ဧရာ၀တီနဲ႕ရန္ျဖစ္တယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
”ငွက္”ေမွာက္လို႕
အသက္ေပ်ာက္သြားရွာတဲ့
ႏြားႏို႕သည္ မိန္းကေလးအတြက္
မ်က္ရည္စက္လက္ျဖစ္ဖူးတယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
ပတၱျမားေစတီ ဘုရားပြဲမွာ
သနပ္ခါးဘဲက်ားနဲ႕ က ခဲ့တယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
ဘိလပ္ေျမ သမၺန္ေပၚက
ဆံညွပ္ေလးတစ္ေခ်ာင္းေကာက္ရဖူးတယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
ဆိပ္ကမ္းလုပ္သားႀကီးနဲ႕အတူ
အရက္ျဖဴ ေသာက္တတ္တယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
ကမ္းနားေစ်းထဲမွာ
ေငြတိုးလည္းေခ်းဖူးတယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ
ေသာင္ထြန္း ေရေၾကာင္းက်ပ္
သေဘၤာေတြမကပ္ႏိုင္ရင္
လင္းတအိုလိုမိႈင္တတ္တယ္။

ေဂါ၀ိန္ဟာ
မင္း၀ံတာင္တန္းမွာ
ႏွင္းဆီပန္းကေလးပြင့္ေနရင္
အနာဂတ္ေဗဒင္တြက္ရင္း
ေလကေလးခၽြန္ေနပါေရာ။   ။
                                        သိုက္ထြန္းသက္
(မႏၱေလး ႏွစ္150ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ ကဗ်ာစာအုပ္မွ ကဗ်ာေလးျဖစ္ၿပီး Mandalay FM မွလည္း ရြတ္ဆိုထုတ္လႊင့္ဖူးပါသည္)