နာၾကည္းခ်က္………..အေတြး
တိတ္ဆိတ္ျခင္းဒဏ္ ငါမခံႏုိင္ဘူး
ငါ့မွာရင္ဖြင့္လို႔မရတာ ငါပဲသိလို႔
ဆူညံတာကိုလည္း ငါမခံႏုိင္ဘူး
ငါအထီးက်န္တာ ငါပဲသိလို႕
တျခားသူေတြ ရယ္ေနတဲ့ အျပံဳးေတြ
ငါဘယ္ေတာ့မွ ရႏုိင္မွာလဲ
ငါ့ပါးျပင္ေပၚက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ
အဆံုးသတ္မယ့္ေန႕ ငါဘယ္ေတာ့ေတြ႔ႏုိင္မလဲ
ငါ့ခံစားခ်က္ ငါ့ဒဏ္ရာ ငါ့နာၾကည္းခ်က္ေတြက
ငါ့ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ၀ါးမ်ိဴေနျပီးလား
တစ္ေယာက္တည္းေနတိုင္း ျခေသၤ့မဟုတ္ဘူး
ငါလည္း ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တယ္ ျပံဳးတတ္တယ္ ရယ္ေမာတတ္တယ္
ဒါေပမယ့္ ေလာကၾကီးက ငါ့ကို နာၾကည္းမႈေတြပဲ ေပးတယ္
ဘာလို႔လဲ ဘာေၾကာင့္လဲ
အေျဖကို ငါသိခ်င္လိုက္တာ………….
Comment #2
nice poem.
not only 1 u,but also all the people feel unpleasant sometimes.
it’s natural.
sate nyit nay yin d lo pe khan sar nay ya hmar pop.
sate ko shin aung nay kyi like par lar.
a kone lone ok lar me.
Comment #4
ငါအထီးက်န္တာ ငါပဲသိလို႕
တျခားသူေတြ ရယ္ေနတဲ့ အျပံဳးေတြ
ငါဘယ္ေတာ့မွ ရႏုိင္မွာလဲ
အားေပးသြားပါတယ္။
Comment #5
there isn’t impossible.
everything is up to u.
u can manage well urself.
1.nar kyi chat g hman le ti de.
2.nar kyi chat g kyaunt sate sin ye nay ya de.
3.e d nar kyi chat g ko pe phat twe htar ong hmar lar? fri ye.
hote bu lar?
kyoe sar p mei like naing me so yin koh kou ko a myan sone ke tin yar yoak par de kwe.
Comment #6
ကဗ်ာေလး ႏွစ္ေခါက္ေတာင္ဖတ္ယူရတယ္ဗ်ာ တယ္ ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးဘဲ နာၾကည္းဖူးသူအခ်င္းခ်င္းမို႔ အသင့္ခံစားခ်က္ကို က်ဳပ္နားလည္တယ္ ။
Comment #1
like