ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ေျခသံတစ္စုံဟာ
မင္း…ပဲဆိုတာ
ထၾကည့္ေနစရာေတာင္မလိ္ုဘူး
ငါေသခ်ာသိတယ္…
မင္းေျခလွမ္းလိုက္တိုင္း
ငါ့ႏွလံုးသားနာၾကင္ရလြန္းလို႔….
ေျခသံၾကားတိုင္း လန္႔ႏိုးတတ္ေနၿပီ…..
အေပၚယံပဲမၾကည့္နဲ႔
အေသအခ်ာေကာက္ကိုင္ၾကည့္…
မာတိကာမပါေပမယ့္….
ငါ့ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးက..
ခ်စ္ျခင္းအျပည့္နဲ႔စာအုပ္တစ္တစ္အုပ္……
မ်က္ႏွာဖံုးက မလွပေပမယ့္
ခံစားခ်က္ေတြစီး၀င္ေနတဲ့
စကားလံုးေတြ….
စာမ်က္ႏွာတိုင္းမွာရွိေနတယ္….
ယူသြားလိုက္..
အဲဒါ..မင္းအတြက္လက္ေဆာင္
ငါထိတ္လန္႔ေနရတဲ့
ေျခသံတစ္စံုကိုကုစားဖုိ႔…….
အဲဒီထဲကမင္း ေလ့လာလိုက္…
ၿပီးရင္ငါ့ဆီကုိျပန္လာခဲ့
ဒါေပမယ့္
ေျခသံဖြဖြေလးနင္းၿပီးေတာ့လာ
ငါအိပ္ေပ်ာ္ေနခ်င္ေသးတယ္…….။                ။