မႈန္ပ်ပ် အနာဂတ္ေတြ
ခ်ည္တိုင္မဲ့ ပန္းတိုင္ေတြ…
ေလႏွင္တိုင္းလြင့္ခဲ့တဲ့
တိမ္ေတြနဲ႔ဘာမွမထူးေတာ့ဘူး………
ေနေတာ့မညိဳေသးဘူး
ဒါေပမယ့္…
လက္ထဲကစီးကရက္ကေတာ့
ေတာ္ေတာ္တိုေနၿပီ……
ေနမ၀င္ခင္ကတည္းက
ႀကိဳေမွာင္ေနတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာ
အလင္းဆိုတာမရွိခဲ့ေတာ့….
အခ်စ္ကိုလိုက္ရွာဖို႔ဆိုတာ
အိပ္မက္ေတာင္မမက္ရဲဘူး…
ေငြအေၾကြတခ်ဳိ႕ထြက္ေျပးသြားတဲ့အခ်ိန္
ကုန္သြားတဲ့လက္ဖက္ရည္ကိုပဲတမ္းတတယ္…..
ျဖစ္ႏိုင္ရင္….
စီးကရက္ေလးတစ္လိပ္ေလာက္
ထပ္ေသာက္ခ်င္ေသးတယ္….
တစ္စီးႏွစ္စီး….
လွလိုက္တဲ့ ကားေလးေတြ
တခါတေလမွာ
ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကိုေက်ာ္ၿပီး…
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးမပ်ံ၀ဲႏိုင္ခင္မွာ
စည္းကမ္းေတြကို ခြစီးထားလိုက္ခ်င္တယ္
အလို..ေရွ႕ကငါလဲမဟုတ္ပါလား
မာနေတြေတာင္ က်ဲလို႔…
တက္ၾကြျခင္းေတြေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲနဲ႔
အသက္မပါတဲ့အၿပံဳးေတြ…
အင္းး..ငါမွန္မၾကည့္တာမိတာ
ေတာ္ေတာ္ေတာင္ၾကာေနၿပီကိုးးး…..
အျပင္မွာေနေတာ္ေတာ္ပူတယ္
မုသားေတြကိုလက္တြဲၿပီး…
ေလာကႀကီးထဲလမ္းေလွ်ာက္လိုက္ဦးမယ္….
နဲနဲေတာ့ၾကာမယ္
ငါ…ပန္းတိုင္ဆိုတာကိုလိုက္ရွာမလို႔….
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲနဲေလာက္ထည့္ေပးလိုက္ပါလား….
လမ္းေပ်ာက္ခဲ့ရင္…
ငါ့အတၱေတြမီးထြန္းၿပီးျပန္ခဲ့မယ္…
ေလာေလာဆယ္ေတာ့…
ငါ..
လမ္းဆံုမွာေတြေ၀ေနတုန္းပဲ…………။             ။