ဆရာမၾကီး ‘စာဆိုမယ္ ေငြတာရီ’ ဘယ္အခ်ိန္အခါက ဒီကဗ်ာကို စပ္ခဲ့တယ္တာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိပါ။ သို႕ေပသိ ငယ္ငယ္က သင္ခဲ့ရဘူးတာ မွတ္မိၾကပါလိမ့္မယ္။

စံုရိပ္ၿမိဳင္စြယ္ ကႏၲာလယ္
အိုဘယ္ေယာက်္ား ခရီးသြား
ေဖာ္လည္းမစြယ္ တကိုယ္ငယ္
အိုဘယ္သူသား ေၾကာက္ဘူးလား။

ထိုသို႔ေမးေသာ္
ရႊင္ေအးၾကည္သာ ျပံဳးမ်က္ႏွာျဖင့္
အိုဘာကိုေထာက္ ေၾကာက္ရမလဲ
သဟဲေဖာ္ညွိ ‘သတၱိ’ရွိၿပီ
ခ်စ္သည္သဟာ ‘ဇြဲ’လည္းပါ၍
မကြာထပ္ေလာင္း ငယ္ကေပါင္းသည့္
ေဆြေကာင္း’လံု႕လ’ ေဘးကတူယွဥ္
ပါခဲ့လွ်င္ေသာ္
ငါ႔တြင္ေသခ်ာ ေအာင္ဖုိ႕ရာတည့္။

ေယာက်္ားငါကိုယ္ မြက္ဟဆို
ေဖာ္မလိုပဲ တကိုယ္ထဲ
ေတာ္ေပ့လူေမာ္ ပြဲတိုင္းေက်ာ္
သံုးေဖာ္ေဆြလည္း တူယွဥ္တြဲသည္
ေအာင္ၿမဲမုခ် ေအာင္မည္ပ။.။