ေန႕တိုငး္ေတြ႕ရတဲ့ေရာင္စံုလူေတြၾကားမွာ
က်ေနာ္ေပ်ာ္၀င္လို႔မရေတာ့ဘူး
အိမ္ကုိျပန္လာခ်င္တယ္ေမေမ

ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ျပံဳးျပေနၾကတဲ့
လူလိုလို က်ားလိုလိုၾကီးေတြကုိ
သားေၾကာက္ေနျပီေမေမ

မနက္ဆိုမိုးလငး္တာနဲ႔ၾကားရတဲ့
အေမ့ရဲ႕ေမတၱာသုတ္ရြတ္သံနဲ႔
ေၾကးစည္သံသာသာေလးကုိ
သားျပန္နားေထာင္ခ်င္ေနတယ္ေမေမ

ေမေမမိုးေမွ်ာ္တိုက္ေတြနဲ႔
အသက္ရွူက်ပ္ေနရတာထက္စာရင္
အိမ္ေလးေသးေသးပုစုေကြးမွာ
ေမေမနဲ႔ျပန္ေနခ်င္တယ္ေမေမ

ေန႔နဲ႔မျခားညေတာင္အရမး္လွတယ္ဆိုတဲ့
ဒီျမိဳ႔ၾကီးထက္စာရင္
ေတာရြာေသးေသးကုိယ့္အိမ္ေလးမွာပဲ
ဖေရာငး္တိုင္ေလးနဲ႔ေနခ်င္တယ္ေမေမ

ေကာငး္ေပဆိုတဲ့ဟငး္ေတြနဲ႔စားပြဲ၀ိုငး္ထက္စာရင္
ေမေမခြံကၽြးတဲ့ထမငး္ေလးနဲ႔
ခ်ည္ေပါင္ရည္ေလးကုိသားလြမ္းေနတယ္ေမေမ

ေပ်ာ္ရာမွာမေနရေတာ္ရာမွာေနရဆိုလညး္
အေမ့ေမတၱာရိပ္ ကိုယ့္အိမ္ရိပ္ကုိ
သားတကယ္လြမ္းတာ အမွန္ပါေမေမ။