ငါဟာ …
ဂ်စ္ပစီတစ္ေယာက္ဆိုရင္
လမ္းေတြထဲမွာ ေလွ်ာက္မသြားဘူး။
ျပကၡဒိန္ထဲမွာ မရိွတဲ့ေန႕ရက္ေတြကိုရွာမယ္
ျပီးရင္ အဲဒီေန႕မွာ ေပ်ာ္ပြဲစားမယ္။
ငါ့ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္လာၾက
မင္းတို႕ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြပါေခၚခဲ့ၾက …။

သေစၦတစ္ေကာင္က အခါခါၿငီးတယ္။
သူမလာႏိုင္ဘူးတဲ့။
ဒါေပမယ့္ သူ႕ေျခရာကိုေတာ့ လႊတ္လိုက္မယ္တဲ့။
ဒီလိုနဲ႕ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲစပါေလေရာ ……….။
ေသခ်ာတာတစ္ခုေတာ့ရိွတယ္။
အဲဒီေန႕မွာ ငါေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တယ္။
ငါ့ရဲ႕ဘ၀ ၊ ဂ်စ္ပစီတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဟာ
သူမေၾကာင့္ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တယ္။

အဲဒီသူမဆိုတာ
အလြမ္းကို ေရလိုေသာက္ျပီး
အနမ္းကို ပန္းလိုေပါက္တဲ့ေကာင္မေလးေပါ့။
သူ႕ရဲ႕ေဘးမွာ ခစားခ်င္တဲ့ငတိေတြဟာ
သူ႕အတြက္ဆိုၿပီး အေကာင္းတကာ အေကာင္းဆံုးေတြကို
ေပးတယ္။
အလွတကာ အလွဆံုးပန္းကိုေပးတယ္။
သူတို႕ရဲ႕ေနာက္မွာ
ငါလဲ
သူမကို ငါ့ရဲ႕အေကာင္းဆံုးအရာကိုေပးတယ္။
ခု သူမဖက္ေနတဲ့ကဗ်ာေပါ့ “ခြင့္” ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလ။
ဒီလိုနဲ႕ ဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ရဲ႕ ဘ၀မွာ သူမေၾကာင့္
ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။
ဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ရဲ႕ အၾကီးက်ယ္ဆံုးမွားယြင္းမႈေပါ့။
အဲဒီေနာက္ သူေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။
သူ ……………ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။

                ႏွင္းေ၀မိုးလတ္
             (သခ်ာၤ ဒုတိယႏွစ္)