မိသားစု
ကြဲ ေၾကသြားတိုင္း
ျပန္ျပန္ဆက္ေပးခဲ႕…
ဟိုး ေအာက္ဖက္ ခပ္နက္နက္ဆီ
ဆင္းဆင္းသြားတိုင္း
မညိုးမႏြမ္းတြန္းတင္ေပးခဲ႔…
ေဖးမျခင္း…
၀႔ံရဲေစျခင္း…
ေပ်ာ္ရႊင္ေစျခင္း…
မေမာ မပန္း ေရးျခယ္ဆဲ ေကာက္ေၾကာင္းေတြထဲ
ဒီ ဘ၀ တစ္ခု လွပသြားခဲ႕….။
Comment #2
ဒီကဗ်ာကို အရင္ကတညး္ကလညး္ ၾကိဳက္ခဲ့တယ္………
အခုလညး္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ဆဲပဲ…………
ေနာက္လညး္ ေျပာင္းလဲမွာေတာ့ မဟုတ္………….
By: sitayenyein at Sep 1, 2011
Comment #3
ေက်းဇူးပါ အမ ရယ္
ဒီကမာၻ ေပၚ မွာ ဘယ္သူ မ်က္နွာမွ ၾကည္႔ စရာ မလိုဘဲ
ထမင္း စားလို႔ ရတဲ႔ တစ္ခု တည္းေသား ေနရာ……..:)
By: nwenyeinaye at Sep 1, 2011
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
right.
100 ^% right,