ပ်ားသကာလိုခ်ိဳတဲ့ စကားလုံးေတြ

သူမသံုးတတ္ပါဘူး.. 

ဒါေပမယ့္

ဘယ္ေတာ့မွ က်မကိုမလိမ္တတ္တဲ့

ေမာင့္ကို က်မခ်စ္တယ္။

အလုပ္မ်ားလို႕ က်မအနား

အျမဲမရွိႏိုင္ပါဘူး..

ဒါေပမယ့္

အလုပ္အားတိုင္း လာလာေတြ႕တဲ့

ေမာင့္ကို က်မခ်စ္တယ္။

မွန္တယ္ထင္ရင္

သူလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေပမယ့္

က်မ မၾကိဳက္တာကို အျမဲေရွာင္တဲ့

ေမာင့္ကို က်မခ်စ္တယ္။

လူခ်င္းမေတြ႕ေပမယ့္

သတိတရ

ေရာက္တဲ့ေနရာက ဆက္သြယ္တတ္တဲ့

ေမာင့္ကို က်မခ်စ္တယ္။

ကိုယ့္ခ်စ္သူ

ဝမ္းနည္းမွာ နာက်င္မွာကို

အျမဲစိုးရိမ္တတ္တဲ့ 

ေမာင့္ကို က်မခ်စ္တယ္။

ဘာမွမလိုေအာင္ ေျခာက္ျပစ္ကင္းတဲ့လူ

မဟုတ္ပါဘူး

ဒါေပမယ့္

ေမာင့္ကို က်မခ်စ္တယ္။

အတိတ္ဆိုးေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္

က်မ လက္ကိုတြဲခ်ိန္ကစ

အနာဂါတ္ကိုပဲၾကည့္ခဲ့တဲ့

ေမာင့္ကို က်မခ်စ္တယ္။

က်မဘက္ကေတာ့ ေမာင့္အတြက္

အမ်ားၾကီး မေပးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး..

ရည္းစားသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္

သူ႕ကို၂ခုပဲ

ျပန္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္..

စာနာနားလည္မႈနဲ႕ သစၥာတရားပါပဲ

လွပတဲ့ မနက္ျဖန္ေတြ

အတူျခယ္သဖို႕

ေမာင္တန္ဖိုးထားတဲ့

“ဆုလာဘ္” တစ္ခုျဖစ္ပါရေစ..

‘ေမာင္’ က်မလက္ကို

ထာဝရ တြဲထားႏိုင္ပါေစေနာ္ ။      ။

*Snowflake*

03/09/11 (22:55pm GMT)

PS:ကဗ်ာေလးဖတ္တဲ့အခ်ိန္ ခံစားရတာေလးေရးေပးသြားရင္ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိမွာပါ =