လူ႕ ေလာ က ထဲ ေရာက္ ခါ စ
ဖဝါး လက္ ႏွစ္ လံုး ပခံုး လက္ ႏွစ္ သစ္ အရြယ္ တည္း က
ႏို႕ ခ်ိဳ တိုက္ ေကၽြး ေစာင့္ ေရွာက္ ခဲ့ တာ…….အေမ

မူ ၾကိဳ အ ရြယ္ ကေလး ဘ ဝ က တည္း က
စား ေရး ေသာက္ ေရး ျငိဳ ျငင္ စ ရာ မ ရွိ ေအာင္
ရုန္း ကန္ ခဲ့ တာ…….အေမ

လူ ပံု အ လယ္ မွာ မ်က္ ႏွာ မ ငယ္
လူ တန္း ေစ့ ေအာင္
ေလာကဓံ ပင္ လယ္ ကို ခါး ဆီး ခံ
ရဲ ရဲ ရင့္ ရင့္ တိုက္ ပြဲ ဝင္ ခဲ့ တာ…….အေမ

သား သ မီး အ သံုး လို ခ်ိန္
မ ရွိ ရင္ ေတာင္ မ သိ ေစ ဘဲ သား သ မီး မ်က္ ႏွာ တစ္ ခ်က္ မ ပ်က္ ရ ေအာင္
ၾကိဳး စား ရွာ တဲ့…….အေမ

အ လုပ္ ေတြ ဘယ္ ေလာက္ ပင္ ပန္း ပါ ေစ…
သား သ မီး မ်က္ ႏွာ ေလး တစ္ ခ်က္ ျမင္ ရံု နဲ႔ ေရ မလို အေမာ ေတြ ေျပ သြား တတ္ တဲ့…….အေမ

သား သ မီး ေတြ အ တြက္ ဆို ေလာ က ဓံ ကို ေတာင္ ဟား တုိက္ ရဲ တဲ့…….အေမ

ေကာင္း တဲ့ သား သ မီး ေန… … …
ဆုိး တဲ့ သား သ မီး ေစ  မ ရွိ ဘဲ
အ ေမ့ ဝမ္း တစ္ ခု တည္း  ဖြား မို႔
ေက်ာ သား ရင္ သား မ ခြဲ ျခား ေမတၱာ အ ျပည့္ နဲ႔ ခ်စ္ တဲ့…….အေမ

သား သ မီး ေတြ အ မွား လုပ္ မိ ခ်ိန္ ဝယ္
အ မွား ျမင္ ျပင္္္ ျပီး အ မွန္ ကို သိ ေစ ဖို႔
ေဒါ သ ကို ေရွ႕ တန္း မ တင္ ဂ ရု ဏာ စိတ္ နဲ႔ စိတ္ ရွည္ ရွည္ ဆံုး မ တဲ့…….အေမ

သား သ မီး ေတြ အ တြက္ ဆို
အ သက္ ကို ပင္ မ တြန္႔ တို တတ္ တဲ့…….အေမ

သား သ မီး ေတြ ဆီ က ရ ယူ လို ျခင္း တစ္ စိုး တစ္ စင္း မ ရွိ
သား သ မီး ေတြ အ ျပံဳး ျမင္ ေန ရံု နဲ႔ တင္ ပီ တိ ပန္း ေတြ ရင္ မွာ အ လုိ လို လန္း ေန တဲ့…….အေမ

သား သ မီး ေတြ အေတာင္ အလက္ စံု လို႔ အေဝး ပ်ံ သြား ခ်ိန္ မွာ ေတာင္
သား သ မီး ေတြ ဆီ က ဘာ ေမ်ွာ္ လင့္ ျခင္း မွ မ ရွိ
ေပး ဆပ္ ျခင္း ကို သာ ရင္ မွာ ပိုက္ လုိ႔
သား သ မီး ေတြ အ ေမ့ ဆီ လာ မယ့္ ေန႕ ေလး ကို မ်က္ ရည္ ေလး တ ဝဲ လည္ လည္ နဲ႔ တမ္း ေမ်ွာ္ ရင္း
သား သ မီး ေတြ အ တြက္ ဆု ေတာင္း ေပး ေန တဲ့…….အေမ

အ ေမ… …အေမ ဟာ လ ဝန္း ၾကီး ဆို
မွိတ္ တုပ္ မွိတ္ တုပ္ နဲ႔ ခ်စ္ စ ရာ အ လြန္ ေကာင္း တဲ့ ၾကယ္ ေလး ေတြ ဟာ
အ ေမ့ ရဲ႕ သား သ မီး ေတြ ေပါ့
အ ေမ. . . . . . . . . . . . . . . .
လ ဝန္း ၾကီးးး ရဲ႕ အ လင္းးး ေရာင္ ေၾကာင့္
ၾကယ္ ေလး ေတြ ရွင္ သန္ ခြင့္ ရ တယ္ ေနာ္
ဒါဆို… … …သား သ မီး ေတြ ဟာ လည္းးး
အ ေမ့ အ ရိပ္ ေၾကာင့္ ေအး ခ်မ္း မႈ ကို ပိုင္ ဆိုင္ ခြင့္ ရ တာ ေပါ့ ေနာ္

အ ေမ့ ရင္ ထဲ က
စိတ္ ပူ ပင္ မႈ ေတြ…အ ခ်စ္ ေတြ…အ လြမ္း ေတြ

ဘယ္ ေလာက္ ၾကီး မား တယ္ ဆို တာ

အ ေတာင္ စံု လို႔ အ ေဝး သို႔ ပ်ံ သန္း သြား ေသာ ငွက္ ငယ္ ေလး မ်ား

သိၾကပါမည္ေလာ.. .သိႏိုင္ပါမည္ေလာ.. .သိပါလိမ့္မည္ေလာ ။ ။ ။

(၂၀၁၀ ေအာက္တိုဘာ ၆ ရက္ေန႔က ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။)