အခ်စ္ရယ္….
မင္းကို စေတြ႔တုန္းကေပါ့
အခ်စ္စစ္တစ္ခုကို ေတြရွိလိုက္ျပီေပါ့
ကိုယ္စိတ္က ထင္ခဲ့တာကိုေလ။
ေဟာ..အခု ကိုယ္တို႔ေတြ ခ်စ္သူေတြ
ျဖစ္ခဲ့ၾကျပီေနာ္။
တကယ္ခ်စ္တယ္ မခ်စ္ဘူးဆိုတာ
ဘယ္လို႔မွ ခ်က္ခ်င္းဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်နိုင္ဘူးဆိုတာ
ကိုယ္သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ
အခ်ိန္ဆိုတဲ့ ယႏၱယားၾကီးက လည္ပတ္ေနတာ
ခရိးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပါက္ေနျပီေလ။
အခ်ိန္ကို ျပန္မၾကည့္မိလိုက္ခင္
ကိုယ္ဘာသာကို္ယ္ ျပန္ၾကည့္မိတာက
ကိုယ္နွလံုးသားတစ္စံုကိုေပါ့
ပါသြားခဲ့ျပီေလ။
မင္းရဲ႕ ေႏြးေထြး ယုယျခင္းေတြအတြက္
ကိုယ္နွလံုးသား တစ္စံု
ခုန္ေပါက္ထြက္သြားခဲ့တာကို
သိခဲ့ခ်ိန္မွာ ေတာ့ အေတာ္ေလးကို ေနာက္က်ေနျပီေပါ့။
အခုေတာ့ မထူးေတာ့တဲ့ဇာတ္ကို
ျပန္ျပိးထူးေဖာ္ေနလို႔လည္း
ကုန္လြန္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြ
ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ နာရီးေတြကို
ေ၇တြက္မေနခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အယူခံျခင္းမဟုတ္တဲ့
တဆင့္တက္ ခံယူခ်က္ေလးနဲ႕
မင္းဆီမွာ အသာနား ခံပါ၇ေစ။
ကိုယ္အခ်စ္ေတြနဲ႕ မင္းနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕
ၾကည္နူးခဲ့တဲ့ အခိ်န္ေတြကို
မင္းဆီက ျပန္မ၇ေတာ့ခ်င္လည္း ေနပါေစ
ေလာကၾကီးမွာ အသက္မရွိသလို
အဓိပါယ္ကင္းမဲသလို အသက္ထြက္ေနတဲ့
ကိုယ္ ခႏၵာကိုယ္ၾကီးကို ကူညီတဲ့အေနနဲ႕
မင္းဆီက ေနာက္ဆံုးအနမ္းေလး တစ္ပြင့္
ေခၽြခ်ခဲ့လွည့္ပါကြယ္။