အေမ႔အိမ္က ထြက္ခဲ႔တဲ႔ သားက

အေမွာင္ထဲမွာ

တ၀ဲ၀ဲလည္

႐ြာနဲ႔ေ၀း ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ကြာ

တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္လာတဲ႔

သကၠရာဇ္ကို တြက္စစ္ၾကည့္ေတာ့

ဆယ္စုႏွစ္ သုံးခုေတာင္

ေက်ာ္ၿပီေပါ႔

ဆုိးလုိက္တဲ႔အေမ႔သား

အမွန္အမွားလဲ မကြဲ

အေမဆုံးမဲ႔ ေနာက္ဆုံးေန႔နဲ႔လဲ လြဲ

အေဖဆုံးတဲ႔ ေန႔နဲ႔လြဲ

တစ္ေယာက္တည္း ႐ွင္သန္ရင္း

အခုဆုိ အေမ႔သားက

အခ်စ္အတြက္နဲ႔ အသည္းေတြေတာင္

ကြဲၿပီးေပါ႔

ၿမိဳ႕ၿပ ႏိုင္ငံစုံ လူဂုဏ္တန္ေတြၾကားမွာ

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ပါးပါးကိုေလးကို

ၿခဳံထားတာကလြဲရင္

အေမသားလက္ထဲမွာ

ဘာမွမ႐ွိေတာ့ဘူးအေမ

အေမ—-အေမ–အေမ

ဟုိတစ္ခ်ိန္လို

အေမ႔ထမီစေလးဆြဲၿပီး ေနာက္ကလုိက္လုိ႔ရရင္

ၿပန္လိုက္ခ်င္ေသးတယ္၊