ည………..တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔
မရပ္တန္႕ဘူးး
ခပ္လွမ္းလွမ္းကအသံတစ္ခ်က္ၾကားရလို႔
လူမ်ားရွိလား ေစြေစာင္းၾကည့္လိုက္တယ္
ဘယ္သူမွမရွိတုန္း
ခပ္တံုးတံုးဦးေဏွာက္ထဲက
ေပါေတာေတာကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ရင္ဘတ္ဗလာထဲကခ်ထုတ္လိုက္တယ္
မီးေခ်ာင္းကုိဖြင့္
ေမွာင္ရိပ္ခုိမႈမေျမာက္ေအာင္
အလင္းေအာက္မွာထိုင္ေနရင္းနဲ႕
ညက……..
နက္သထက္နက္လာတယ္။။။။။။။။။