Home
Post Masterpiece
Register
Login
ျဖဴသြယ္တဲ့အဆင္းနဲ႔ ႏွင္းအလြန္ႏွင္း
ညညေတြထဲကျမိဳ႔ပါပဲ
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ရွိဳ႔တဲ့စုန္းမီးရွိေလရဲ့
အခြံခ်ည္းသက္သက္ေဆာင္းဦးေပါက္ရမယ္ဆိုရင္
ရနံ႔မသင္းမွာလည္းမေၾကာက္မိဘူး
အေနာက္ဖက္ယြန္းယြန္းက ၾကားတဲ့
အေရ့ွဖက္စြန္းစြန္းဆီက သိုးေဆာင္းပံုျပင္။
ဖိနပ္ကတစ္ဖက္တည္း
ကိုယ္တစ္ရံစာ ၾကိဳးျပတ္ခဲ့ပါတယ္။
ရွည္လ်ားပ်င္းရိေနတဲ့
ပါးသိုင္းေမြးႏွစ္ေတြက
ဘာသိဘာသာဆက္လွမ္းတယ္
တစ္လွမ္း
ႏွစ္လွမ္း
သံုးလွမ္း
ေဟာ————-ဟိုမွာ
ျဖဴလႊလႊမနက္ခင္းမွာ တဖြဖြက်ဆင္းကာေနတဲ့
နတ္သမီးတို႔အခ်င္းနဲ႔ ႏွင္းကိုျမင္တယ္
ဒါနဲ႔ပဲ
ကိုယ့္အလင္းကိုယ္ေတာက္
ဘယ္ခရီးေရာက္ေရာက္ေပါ့ကြယ္။ ။
ၾကယ္ေ၀း
Comment #2
ၾကိဳက္တယ္……
By: အသဲကြဲမိုး at Sep 19, 2011
Comment #3
အခြံခ်ည္းသက္သက္ေဆာင္းဦးေပါက္ရမယ္ဆိုရင္
ရနံ႔မသင္းမွာလည္းမေၾကာက္မိဘူး like this.
By: ဗုဒၶဟူး at Sep 20, 2011
Comment #4
ေကာင္း၏…….
By: terry at Sep 20, 2011
Comment #7
ဒါနဲ႔ပဲ
ကိုယ့္အလင္းကိုယ္ေတာက္
ဘယ္ခရီးေရာက္ေရာက္ေပါ့ကြယ္။
By: May Kha at Sep 20, 2011
Comment #8
အားေပးသြားတယ္ကြာ
ၾကယ္ေ၀းေရ…………..မင္းကဗ်ာေတြက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ……
By: sitayenyein at Sep 20, 2011
Comment #9
ႏွင္းကိုျမင္တယ္…….
နွစ္သက္စြာၿဖင့္
By: 13th at Apr 5, 2013
Leave Comments
Email me whenever there is new comment
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
Comment #1
i like it!!!!!!!!!