Professional Authors

အသံမဲ့ၿမိဳ႕ေဟာင္း

ခြဲခြါရမွာစိုးလို႕
တင္းၾကပ္စြာ  ဆုပ္ကိုင္လိုက္မွ အဲဒိ့လက္ႏွစ္ဖက္ၾကား ….
အနာဂတ္တစ္ခု တြန္႕ေၾကသြားတယ္
ၾကယ္ေတြနဲ႕သီထားတဲ့ၾကိဳးကို ေမ့သြားတာမဟုတ္ပါဘူး
ေမ့ထားတာပါ
ေဆာင္းေလေျပညွင္းက ညေနနဲ႕စစ္ခင္းတဲ့အခ်ိန္ဆို
အရိုးခိုက္မတက္ လြမ္းယံုကလြဲလို႕
ငါအဆင္ေျပပါတယ္
ခုခ်ိန္ဆို
ငါခ်ိဳးဖ်က္ခဲ့တဲ့ သစၥာအိမ္ေလးထဲ ငါေပးခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ 
ေမာင္ ……… နင္အဆင္မွေျပပါ့မလား။
In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Sep 21, 2011
Comment #1

ခြဲခြါရမွာစိုးလို႕
တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္မွ အဲဒိ့လက္ႏွစ္ဖက္ၾကား ….
အနာဂတ္တစ္ခု တြန္႕ေၾကသြားတယ္
ၾကယ္ေတြနဲ႕သီထားတဲ့ၾကိဳးကို ေမ့သြားတာမဟုတ္ပါဘူး
ေမ့ထားတာပါ

commentinfo By: May Kha at Sep 21, 2011
Comment #2

အဆင္မေၿပေလာက္ဘူးထင္..တယ္။မခင္ဘုန္းေနရ…
သနားပါတယ္။

commentinfo By: poem.poem28 at Sep 21, 2011
Comment #3

ေဆာင္းေလေျပညွင္းက ညေနနဲ႕စစ္ခင္းတဲ့အခ်ိန္ဆို
အရိုးခိုက္မတက္ လြမ္းယံုကလြဲလို႕
ငါအဆင္ေျပပါတယ္

commentinfo By: ရနံ႕ at Sep 27, 2011
Comment #4

ခုခ်ိန္ဆို
ငါခ်ိဳးဖ်က္ခဲ့တဲ့ သစၥာအိမ္ေလးထဲ ငါေပးခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕
ေမာင္ ……… နင္အဆင္မွေျပပါ့မလား။

commentinfo By: မ at Sep 27, 2011
Comment #5

ဟဲဟဲ..အဆင္ေျပပါတယ္လုိ႔ေတြ႔ရင္ေျပာေပးၾကပါ..။(းpေနာက္တာေနာ္..)ကဗ်ာေလးကတကယ္
ေကာင္းတယ္ဗ်..ကြ်န္ေတာ္ေတာင္မ်က္ရည္ေတြလည္သြားတယ္..။

commentinfo By: တာရာကုိကုိ at Oct 20, 2011
Comment #6

က်ြန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္

commentinfo By: နိုးဆက္ at Mar 27, 2013
Comment #7

ခြဲခြါရမွာစိုးလို႕
တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္မွ အဲဒိ့လက္ႏွစ္ဖက္ၾကား ….
အနာဂတ္တစ္ခု တြန္႕ေၾကသြားတယ္ 🙁

commentinfo By: MyoZin at Jul 20, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment